وي ادامه داد: در عصر صفويه، کاشي هفت رنگ به شکلي گسترده مورد استفاده قرارگرفت و نصب کاشي‌هاي چهارگوش در قاب‌هاي بزرگ، منظره‌هايي بديع، همراه با عناصر پيکره‌اي و شخصيت‌هاي مختلف، به وجود آورد.
اسماعيلي با اشاره به اينکه امروزه نيز هنر هفت رنگ به تقليد از پيشينيان انجام مي‌شود، تصريح کرد: اين هنر بي‌هيچ نوآوري ادامه دارد و در حال حاضر شمار اندکي از هنرمندان ايران هنر مذکور را دنبال مي‌کنند.
هنرمند سمناني، کم توجهي مسئولان را زنگ خطري جدي براي فراموشي اين هنر دانست و گفت: شايد ناآگاهي مردم يک دليل آن باشد که به اين منظور بايد اين هنر غني را به مردم نشان داد.
اسماعيلي افزود: برخي از کساني‌که اين هنر را تا حدودي مي‌شناسند، آن را منحصر به مساجد دوران گذشته مي‌دانند، در حالي‌که هنر هفت رنگ منحصر به کاشيکاري مساجد نيست.
وي ادامه داد: نوشته‌هاي روي کاشي با هفت رنگ هيچ وقت پاک يا بي‌رنگ نمي‌شود و جلوه خود را از دست نمي‌دهد.
وي از بيمه نشدن هنرمندان و ناآشنايي آنها با حق و حقوق خود به عنوان يکي از مشکلات آنها نام‌برد و از مسئولان خواست تا براي رفع اين مشکل فکري اساسي کنند.
اين هنرمند يادآور شد: در سال‌هاي اخير صحبت‌هاي بسياري براي حمايت از هنرمندان صنايع دستي مطرح شده اما تاکنون هيچ اقدامي صورت نگرفته‌است.
اسماعيلي گفت: به مسئولان گفته شود اکنون زمان حمايت هنرمندان و صنعتگران صنايع‌دستي است، نه زماني‌که آنها بميرند و ديگر هنرمندي وجود نداشته باشد.
M/R/113
انتهای پیام/
