اين آثار که در سال 1979 به عنوان ميراث جهاني يونسکو معرفي شده بود 14 سال بعد به دليل بي‌توجهي و افزايش ساخت و سازهاي مدرن در حال از دست دادن وجهه سنتي و تاريخي خود بودند، که به فهرست ميراث در خطر اين سازمان پيوستند.
اين هفت اثر که شامل منطقه پاتان و معبد تاريخي هندوها، دو ساختار تپه مانند بودائيان و ميدان‌هاي بهاکتاپور است، هم اکنون به واسطه فعاليت‌هاي مداوم و بي وقفه دولت نپال به شدت در حال محافظت هستند.
\"سوبا گورونگ\"، وزير ميراث فرهنگي منطقه با اشاره به اينکه اين بهترين اتفاق در طول خدمت وي بوده است، گفت: ما بايد ياد بگيريم که چگونه از ميراث جهاني خود حفاظت کنيم و با توجه به اينکه مناطق ميراث طبيعي و فرهنگي بسياري در سراسر نپال وجود دارد، دولت بايد اقدامات جديدي را براي توسعه و حمايت از اين مناطق آغاز کند.
وي افزود: مناطق در خطر نابودي و انقراض چون پارک ملي ساگارماتا که کوه اورست در آن واقع است، منطقه لومبيني در جنوب غرب نپال که محل تولد بودا بوده است و يا پارک ملي چيتوان که به واسطه ببرهاي بنگال شاهانه‌اش شهرت دارد همگي از اهميت تاريخي و فرهنگي بالايي برخوردارند.
سازکان جهاني يونسکو اين اقدام خود را نتيجه حمايت‌هاي سازمان و سختکوشي دولت نپال در حفاظت از ميراث جهاني اعلام کرد.
S/H/10808
انتهای پیام/
