به گزارش ميراث آريا(CHTN)، اين درختچه‌ها زماني‌که منطقه اتاه و چشمه‌زارهاي بزرگ گرم و گرم‌تر شدند امکان رشد و نمو پيدا کردند. تنها 12 درخت در ناحيه‌اي ميان درياچه نمک و سينت جرج قرار دارند که حدود 5 هزار تا 7 هزار سال عمر کرده‌اند.

\"ران‌ نيلسون\" يکي از زيست‌شناسان دانشگاه ايالتي ارگان آمريکا، گفت: ما در جهاني زندگي مي‌کنيم که چشم‌اندازهاي بسياري دارد و در اطراف ما هميشه مواردي براي مطالعه موجود است.

بلوط‌ هاي پيوندي اصيلي که در مناطق گرم و ژرف دره مي‌زيسته‌اند به \"کورسوز\" و بلوط‌ هاي مناطق سردسيري به \"گمبل\" معروفند.

وقتي هوا سرد شد، جنگل‌ها، بخشي از اکوسيستم شناخته شدند و ژرف دره‌هاي جايگاه بلوط مورد تهديد قرار گرفتند. تيمي از زيست‌شناسان دانشگاه اتاه به سرپرستي \"کوتام\" اعلام کردند: بلوط‌هاي پيوندي به‌طور مصنوعي گرده‌افشاني مي‌کنند و محصولات آنها در گلخانه‌ها و با شرايط گلخانه‌اي پرورش مي‌يابد.

اين درخت‌ها بسيار حائز اهميت هستند؛ زيرا قدمت آنها بسيار زياد بوده و عمري طولاني دارند. بلوط‌ ها 5 هزار سال گذشته تاکنون همچنان به زندگي خود ادامه مي‌دهند؛ از اين رو، بايد از آنها در مکاني امن، با شرايطي خاص، نگهداري کنيم.

M/R/109


انتهای پیام/

کد خبر 1386041319