\"منصور صفرزاده\" تصريح کرد: به دليل اينکه حيوانات آسيب‌ديده معمولاً هنگام از دست دادن بخش عمده‌اي از توانايي‌هاي جسمي در زيستگاه خود يافت مي‌شوند، امکان توفيق و حصول نتيجه براي درمان و بهبود گونه کاهش مي‌يابد و زماني که امکانات نيز محدود باشد رسيدن به نتيجه مطلوب جز با ايثار و علاقه محيط‌بانان و کارشناسان ميسر نخواهد شد. اين در حالي است که در موارد بسياري کارشناسان يا محيط بانان علاقه‌مند و صاحب تجربه محيط زيست، گونه آسيب‌ديده را حتي در محوطه منزل مسکوني خود مداوا و بعد در دامان طبيعت آزاد کرده‌‌اند.
وي تاکيد کرد: اگر چه تاکنون گزارش و مقاله‌اي در توصيف ارزش و اهميت اقدامات ايثارگرايانه محيط‌بانان در اين زمينه انجام نشده است، امتأسفانه گاهي اخبار ناموفق بودن نجات يک گونه آسيبب‌ديده در نوک پيکان انتقاد برخي از علاقه‌مندان و شهروندان قرار مي‌گيرد که به نظر مي‌رسد اين امر به دليل نبود آگاهي از امکانات، تشکيلات، قانون و اعتبارات موجود در سازمان است.
M /103
انتهای پیام/
