اين عده با اشاره به اينکه در دوران قاجاريه نيز کاشي‌کاري معرق، تقليدي ناقص از آثار گذشتگان بود و تا اين دوران نقش اسليمي در کاشي‌کاري معرق به کار برده مي‌شد، تأکيد دارند: با سفر عده‌اي از هنرمندان به اروپا و گرايش آنان به هنر و فرهنگ اروپايي، تغييرات و دگرگوني‌هاي بسياري در نقش‌هاي کاشي‌کاري به وجود آمد، چنانکه از آن پس طرح انسان و ديگر اشکال مانند اسلحه جنگي نيز در هنر کاشي‌کاري دوران قاجاريه نمايان شد.
بنا به اعتقاد هنرمندان کاشي‌کار، از آن دوران تا امروز اين هنر، مانند گذشته رونق نداشته است و تنها عده کمي از هنرمندان در زنده نگهداشتن آن کوشا بوده‌اند.
از کاشي‌کاري‌هاي معرق صحن \"مسجد گوهرشاد\" گرفته تا مسجد \"شيخ لطف‌الله\" اصفهان از بي‌نظيرترين نوع کاشي‌کاري است که انگار ساخته دست بشر نيست.
جالب است بدانيد که اين مسجد معماري قوي هم دارد، مسجد در ضلع شرقي ميدان واقع است و در ورودي مسجد به سمت مشرق ميدان باز مي‌شود اگر بنا بود مسجد را نيز به همين جهت بسازند کار جهت‌يابي قبله سخت مي‌شد.
ساختمان مسجد در مشرق است و از نماي خارجي آن چنين برمي‌آيد که ديوار جبهه آن در جهت شمال به جنوب است، اما در همين محراب ديواري بنا شده که به سوي قبله است.
اين گزارش مي‌افزايد: يکي از مشکلات کاشي‌کاري معرق، وقت‌گير بودن اين هنر است و مسجد \"شيخ لطف‌الله\" که به فرمان شاه عباس اول در مدت 18 سال بنا شد دليل خوبي بر اين مدعاست.
S/H/113
انتهای پیام/
