دو مناره آب نباتي رنگ که با کاشي‌هاي سفالي مزين شده‌اند در اوايل قرن دوازدهم به دستور سلطان محمود غزنوي پسر و جانشين سلطان محمود، به عنوان ميراث تاريخي پيروزي ارتش افغان ساخته شد.
بخش بالايي برج‌هاي پيروزي با گذشت زمان مورد فرسايش قرار گرفته و تنها ستون برج به طول 7 متر باقي مانده است.
برج‌هاي پيروزي چند صد متر از يکديگر فاصله دارند و پايه‌برج در عمق زمين قرار گرفته است.
بر اثر حفاري‌هاي غيرقانوني براي کشف عتيقه‌جات گودال و حفره‌هايي در اطراف ستون برج ايجاد شده که سبب سستي پي و بنياد برج شده است.
لازم به ذکر است، در بخش بالايي برج حروف کوفي حک شده و اين بخش با لايه‌هاي آهني پوشيده شده زيرا پس از وقوع زمين لرزه اخير اين برج کاملا سست شده است.
دولت تحليل رفته افغانستان در زمان جنگ با شورش طالبان تنها مبلغي معادل 100 دلار براي پر کردن برخي کودال‌ها در اطراف برج اختصاص داد.
\"سعيد والي\" رئيس دپارتمان فرهنگي غزنه، گفت: اين برج‌هاي باستاني کاملا در معرض خطر نابودي قرار گرفته‌اند و بي‌توجهي دولت موجب تخريب تدريجي اين آثار خواهد شد.
جالب اينجاست که طي سال‌ها جنگ متمادي اين برج‌ها سمبل پايداري بودند، اما خودشان فرو مي‌ريزند.
\"آقا محمد خوشازاده\"، يکي از مقامات ارشد دپارتمان اطلاعات و فرهنگ غزنه گفت: در صورت بي‌توجهي مقامات بقاياي نفيس برج از بين مي‌روند.
وي افزود: جريان سيل و باران‌هاي شديد در فصل بهار و بارش برف در زمستان موجب فرسايش برج شده است.
در گذشته غزنه مهد فرهنگ، هنر و تمدن افغان‌ها به شمار مي‌رفت. در هنگام حکومت سلطان محمود حدود 400 دانشمند و شاعر در دربار وي خدمت مي‌کردند.
سلطان محمود در آن زمان صدها تنديس هندوان را تخريب کرد زيرا وي بسيار سنت شکن بود و براي معرفي دين اسلام به هندي‌ها اين کار را انجام داد.
غزنه هميشه عرصه جنگ‌هاي داخلي و خارجي بوده، اما برج‌هاي پيروزي در اين صحنه‌ها سالم مانده بودند.
S/H/108
انتهای پیام/
