به گزارش ميراث آريا(CHTN)، در اين نشست \"محمدحسن محبعلي\"، مدير پايگاه ميراث جهاني سلطانيه با اشاره به نقش پژوهش در حفاظت و مرمت بناهاي تاريخي گفت: اگر بپذيريم هدف اصلي حفاظت و مرمت، حفاظت ماده فضا به‌منظور انتقال ماهيت و مفاهيم اثر به مخاطبان حاضر و آيندگان است، بنابراين پژوهش حلقه نخست اين چرخه و مشخص‌کننده جهت اقدامات حفاظتي و مرمتي است.

وي درخصوص ديگر پژوهش‌هاي حفاظت و مرمت تصريح کرد: اين پژوهش‌ها در زمينه‌هاي ساختاري و جنبه‌هاي تکنيکي اقدامات مرمتي صورت مي‌گيرد و گستره نامحدودي از مطالعات را از جنبه‌هاي فلسفي حفاظت و مرمت تا کوچکترين مسائل تکنيکي شامل مي‌شود.

بهرخ برومندي، مشاور پايگاه ميراث فرهنگي سلطانيه نيز در ادامه اين نشست گفت: دشت سلطانيه به علت ويژگي‌ چمن طبيعي آن که در ميان دو رشته کوه شمالي محصور شده از ديرباز مورد توجه همه کساني بوده که از اين منطقه عبور مي‌کردند.

وي افزود: چمن سلطانيه با وسعت حدود 35 کيلومتر مربع به طول 20 کيلومتر و عرض متوسط 2 کيلومتر در قسمت جنوب اين دشت قرار گرفته است.

وي تأکيد کرد: از طريق شواهد باستان‌شناسي به صراحت مي‌توان گفت که دشت سلطانيه حداقل از هزاره پنجم(ق.م) مورد توجه اقوام مختلف بوده است.

همچنين رحمان محمدي، پژوهشگر و مشاور پايگاه ميراث فرهنگي و گردشگري سلطانيه در ادامه اين نشست تخصصي سبک معماري و ساختماني عصر ايلخاني را بسيار شبيه به سبک‌هاي دوره سلجوقي دانست و تصريح کرد: حکمرانان ايلخاني زرومندي خود را در بنا کردن و علاقه به بناهاي بلند و گنبدهاي بزرگ ديده و آن ميل را با ايجاد چنين بناهايي نشان مي‌دهند.

وي تأکيد کرد: در دوره ايلخاني، استفاده از بسيار متنوع از آمود، انواع کاشي‌کاري، گچبري، آجرکاري، نقاشي و ترکيب آنها به تعدد زياد و با کيفيت کم‌نظير شاهد مي‌شود.

M/116


انتهای پیام/

کد خبر 1386052449