در خصوص چگونگي بافت اين لباس توضيح داد: ابتدا پشم را به صورت کاموا در ميآوريم و سپس آن را روي داري به ابعاد يک در 5 متر و به صورت 2 قطعه 2 و نيم متري ميبافيم.
حسينوند با اشاره به اينکه چوغا همچنان در شهرهاي خوزستان، اصفهان، چهارمحال و بختياري، ايلام و لرستان کاربرد دارد، گفت: چوغا تنپوشي بدون آستين است که اغلب به همراه شلوار دم پاگشادي به نام \"دبيت\" و کلاه مخصوص بختياريها پوشيده ميشود.
وي با بيان اينکه سبک بودن چوغا، نشان از مرغوبيت آن دارد، تاکيد کرد: اين لباس از ترکيب 2 رنگ سياه و سفيد بافته ميشود و در مقايسه با ساير لباسهاي محلي از قيمت بالاتري برخوردار است.
حسينوند با يادآوري اينکه چوغا در نخستين فيلم مستند ايراني که متعلق به 100 سال پيش است به چشم ميخورد، خاطرنشان کرد: اين لباس متعلق به قشر خاصي از جامعه نيست و تمام افراد ميتوانند از آن استفاده کنند.
چوغاباف خوزستاني در پايان گفت: تجربه افرادي که از اين پوشش استفاده ميکنند و صحبتهايي که در ميان مردم رواج يافته است نشان ميدهد، چوغا، با قابليت حفظ دماي بدن در تمام فصول قابل استفاده است.
S/H/111
انتهای پیام/