وي ادامه داد: بر همين مبنا استان تهران و از سوي دفتر محوطه و بناهاي تاريخي مسئول رسيدگي به اين کار شد. در بازديد اوليهاي که از اين مسجد انجام دادم، متوجه شدم گنبد مسجد در حال ريزش و تخريب است و بايد مرمت اضطراري شود.
به گفته معمارزاده، قرار بود سازمان ميراث فرهنگي، صنايعدستي و گردشگري استان تهران در سال آينده 20 ميليون تومان اعتبار را براي مرمت اين مسجد اختصاص دهد. اما با توجه به شرايط فعلي بايد اين اعتبار تأمين شود تا بتوان کارهاي اضطراري را شروع کرد.
وي با بيان اينکه در صورتيکه اين گنبد مرمت نشود، احتمال تخريب آن با توجه به آغاز فصل سرما بسيار زياد است، تصريح کرد: در گذشته متوليان مسجد به صورت غيرعمد الحاقات غير اصولي را انجام دادهاند، اما در بازديد از اين مسجد به آنها اعلام شد که هر اقدام مرمتي بايد با هماهنگي سازمان ميراث فرهنگي، صنايعدستي و گردشگري استان باشد و آنها هم قول همکاري کامل را دادهاند.
بر اين اساس، مسجد امام حسين (ع) تهران در سال 1384 به شماره ثبت 11467 در فهرست آثار ملي ايران ثبت شد.
در سال 1341 ه.ش مرحوم حاج سيد رضا سادات اخوي قطعه زميني را براي احداث مسجد و مدرسه علميه وقف کرد. بناي مسجد در سال 1342 و توسط مرحوم حاج شيخ عباسعلي اسلامي از مؤسسان مدارس ديني احداث شد و استادهاي برجسته معماري سنتي معاصر ايران يعني مرحوم استاد حسين لرزاده و مرحوم حاجمحمد کاشي ساخت اين مجموعه را بر عهده داشتند.
در سال 1346 مسجد امام حسين مقارن با سالروز ميلاد حضرت محمد (ص) رسماً براي اداي فرايض ديني افتتاح شد.
بناي مسجد مشتمل بر فضاهاي متعددي همچون وروديها، صحن وسيع، ايوانهاي چهارگانه، شبستان، گنبد، سردر وروديها، حجرهها، موقوفات (مغازهها) سرويس خدمات فرهنگي، سرويسهاي بهداشتي و آشپزخانه است.
استاد لرزاده سعي داشت تا با الهام از شيوه معماري سنتي ايران و تلفيق آن با معماري مدرن اين مسجد را متناسب با نيازهاي فرهنگي آن زمان بسازد. کالبد اصلي مسجد الهام گرفته از مساجد چهار ايوانه سنتي و کهن معماري ايراني بوده و شيوههاي معماري مدرن، به طور خاص در فضاهاي داخلي و نوع پوششها و ستونها متجلي است.
تزيينات به کار رفته در نماي مسجد شامل گرهچيني آجري، مقرنس، کاسهسازي، کاشيکاري و کتيبههاست و از پرکارترين تزيينات و نقوش به کار رفته در آن ميتوان از گره چيني آجري به اشکال و طرحهاي مختلف نام برد. مقرنس کاسهسازي و کاشيکاري با طرح گل و بته نيز از ديگر عناصر تزييني شاخص در بنا به شمار ميرود.
اين بنا در خيابان انقلاب، ميدان امام حسين (ع) واقع شده است و قدمت آن به دوران پهلوي دوم (سال 1342 هجري شمسي) ميرسد.
115/
انتهای پیام/