معاون صنايع‌دستي اردبيل گفت: قرن‌ها پيش زماني که مس کشف شد، افرادي بودند که مس را به‌صورت اشيايي قابل استفاده براي مردم تبديل کنند.
وي افزود: در دوره مس، ساکنان بومي مس را بي‌آنکه ذوب کنند، چکش کاري مي‌کردند و براي ساختن آلاتي مانند درفش و سنجاق مورد استفاده قرار مي‌دادند.
جباري با اشاره به اينکه در اوايل هزاره چهارم قبل از ميلاد مس مصرف عمومي يافت و در زندگي مردم کاربرد پيدا کرد، تصريح کرد: از حدود 3 هزار سال قبل از ميلاد مسيح به تعداد اشيا مسي افزوده شد و به تدريج ابزار‌هايي مانند تبر، چاقو، خنجر، گچ، بيل، کلنگ و ظروف ساخته شد.
معاون صنايع‌دستي اردبيل يادآور شد: در اين مرحله، شکل ظروف وضع ثابت و معيني به خود گرفت و به دليل مرغوبيت مصنوعات مسي ايران، اين محصول درنقاط دور دست کشورنيز راه يافت.
وي افزود: پس از روي کار آمدن سلسله ساساني، آنان تمدن و هنر و صنايع‌دستي هخامنشيان را از نو زنده کردند و امروزه آنچه ما تحت عنوان هنر اسلامي مي‌ناميم، در اصل بر پايه سنت و مهارت و استادي صنعتگران ساساني شکل گرفته است.
جباري درخصوص مراحل توليد مس گفت: پس از استخراج سنگ مس و تبديل آن، ورقه‌هاي مسي به دست صنعتگران سپرده مي‌َشود که با وسايل ساده‌اي چون چکش و قلم آنها را به ظروف مسي تبديل کنند.
اين مقام مسئول ادامه داد: ساخت ظروف کوچک معمولا به صورت يک تکه و با استفاده از يک ورقه مسي شکل مي‌گيرد که صنعتگر با چکش زدن به آن باعث تغيير فرم و شکل‌پذيري آن مي‌شود.
وي با بيان اينکه در ظروف بزرگ از چندين ورقه مسي استفاده مي‌شود، گفت: با لحيم کاري اين ورقه‌ها را به هم متصل مي‌کنند و صاف و همگون بودن ظرف مسي از اصلي‌ترين اصول کار است.
جباري ادامه داد: پس از ساخت ظروف با در نظر گرفتن نوع سفارش، روي کار مراحل تکميلي انجام مي‌شود که به آن قلمزني روي مس مي‌گويند.
وي افزود: مواد اوليه اين هنر ورق مسي، پودر قلع، نشادر، ميخ، تنه کار و مفتول برنجي است که با قيچي، انبر، چکش، انواع سندان، هويه، کوره، گيره و قلم فولادي ساخته مي‌شود.
خاطر نشان مي‌شود؛ بيشترين محصولات توليد شده توسط اساتيد اين فن شامل کتري، آفتابه و لگن، کلا ( ظرف حمل آب)، کاسه حمام (تاس حموم)، تاس غذا، سماور و چراغ نفت سوز است.
114/
انتهای پیام/
