وي ادامه داد: در ترانشه اول باستان‌شناسان بعد از کاوش‌هاي انجام‌شده موفق به کشف برج خشتي که قدمتش به پيش از اسلام مي‌رسد، شدند. همچنين در همين قسمت يک اتاقک نگهباني با کف گچي کشف شده و هم‌اکنون در حال بررسي بيشتر معماري آن هستيم.
به گفته افروند ترانشه دوم که به منظور بررسي بيشتر لايه‌هاي استقراري و فرهنگي در فاصله بين باروي شارستان و ارگ زده شده و بعد از کاوش‌هاي لازم، سفال‌هاي دوره اشکاني، ساساني و اسلامي بدست آمده است.
سرپرست کاوش‌هاي فصل دوم دژ رشکان درباره سکه‌هاي کشف‌شده در اين کاوش‌ها خاطرنشان کرد:اين سکه‌هاي در نزديکي اتاقک نگهباني پيدا شده است که شامل دو سکه است و هم‌اکنون اين سکه‌ها براي مطالعه بيشتر به آزمايشگاه فرستاده شده است.
افروند افزود: يکي از سکه‌ها متعلق به قرن اول يا دوم هجري است و سکه ديگر متعلق به قبل از اسلام است، اما هنوز نتوانستيم دوره دقيق سکه را مشخص کنيم.
اين باستان شناس به ساختماني در ارتفاع 12 متري که در گوشه‌اي از ارگ ساختمان قرار دارد اشاره کرد و گفت: بخشي از کار باستان‌شناسان روي ساختمان 12 متري است که در گوشه ارگ قرار داشته و مصالح به کار رفته در آن سنگ و گچ است.
وي با بيان اينکه تمامي ديوارهاي اين بنا کاملا سالم است خاطرنشان کرد: بررسي‌ها و کاوش‌ها که از طبقه بالا شروع شده بود به کف رسيده و کم کم وارد طبقه زيرين بنا مي‌شويم.
افروند تصريح کرد: در بررسي‌هاي انجام‌شده متوجه شديم که فضاي مياني اين بنا از سطح کف طبقه فوقاني خالي بوده و از اين حيث مي‌توان اين بنا را به زندان هارون تشبيه کرد.
وي با بيان اينکه احتمالا اين فضاي خالي براي نورگيري بنا مورد استفاده بوده است، خاطرنشان کرد:دورتا دور اين فضاي خالي راهرو است و نگهبانان در اين راهروها که فضاي بسيار امني بوده نگهباني مي‌داده‌اند. اين فضا تداعي‌کننده معماري اسلامي است.
به گفته اين سرپرست حفاري ارتفاع ساختمان سه طبقه را نشان مي‌دهد و تنها ادامه کاوش‌ها مشخص مي‌کند که ساختمان در سه طبقه طراحي شده يا کمتر از آن است.
کاوش‌هاي دژ رشکان تا 28 آبان ماه ادامه خواهد داشت.
فصل دوم کاوش‌هاي دژ رشکان با همکاري انجمن ايران‌شناسان فرانسه و باستان‌شناسان ايراني انجام مي‌شود.
دژ رشکان در چهارراه خط آهن و بر بالاي کوهي استوار است که از جمله دژهاي محافظ ري، در چهار سوي شهر، به حساب مي آيد. دژ رشکان با ساختاري متشکل از لاشه سنگ و ساروج متعلق به دوره اشکانيان است. اين دژدر گذشته با انتساب به فخرالدوله، ابن رکن الدوله ديلمي، فخر آباد ناميده مي‌شد.
فخرالدوله اين دژ را که در جريان فتح ري به دست مسلمانان ويران شده بود مرمت کرد. در اين قلعه کاخ‌ها، اموالي گران‌بها و اسلحه خانه‌هايي وجود داشته است. بخش‌هاي اصلي قلعه تا زمان قاجار نيز پا بر جا بود؛ اما امروزه قسمت اعظم آن تخريب شده است. ديوارهاي غربي اين دژ داراي سوراخ‌هايي براي تير وکمان است.
سال گذشته باستان شناسان آخرين سازه‌هاي معماري \"کاخ سياوش\" متعلق به دوره ساساني را يافتند.
اين سازه تاريخي که دژي است با ساختاري از سنگ و ساروج، به دنبال عمليات کاوش و حفاري دژ رشکان، پس از سال ها از ميان خاک هاي انباشته و زباله هاي شهري بيرون آمد.»
اين کاخ متعلق به سياوش پسر مهران آخرين حاکم ساساني ري بوده و با توجه به ساختار معماري مصالح سنگ و ساروج و در مواردي آجر هاي مربعي عصر ساساني، متعلق به اواخر دوران ساساني است که در طول قرون اوليه اسلامي نيز مورد استفاده قرار مي گرفته است .
اسناد تاريخي حاکي از آن است که اين دژ 70 سال پيش توسط پرفسور اشميت مورد کاوش باستان‌شناسي قرار گرفته است که به دليل مرگ ناگهاني وي در سانحه اي هوايي اين گزارشات هيچگاه منتشر نشده است.
115/
انتهای پیام/
