وي با بيان اينکه کارخانه دوغ آبعلي در حريم درجه يک اين هتل قرار دارد، افزود:چندي پيش مدير کارخانه طي نامهاي به سازمان ميراث فرهنگي استان تهران اعلام کرد که خواستار توسعه کارخانه است.
معمارزاده ادامه داد: سازمان ميراث فرهنگي استان و حتي اداره ميراث فرهنگي دماوند بعد از بررسيهاي لازم اعلام کردند که اين کار با توجه به ثبت اين هتل در فهرست آثار ملي غيرقانوني است. اما اخيرا دفتر ميراث فرهنگي دماوند در نامهاي به تاريخ 19/7 1386 به استان اعلام کرده که مديران کارخانه دوغ آبعلي درصدد اجرايي کردن توسعه کارخانه از طريق قطع درختان چنار کهنسال که در عرصه هتل قرار دارد، هستند.
به گفته اين کارشناس فني، هماکنون هتل آبعلي در قالب مجتمع فرهنگي- تفريحي و اقامتي امام خميني(ره) بهرهبرداري ميشود و با توجه به طبيعت بکر و دستنخوردهاي که در اين محوطه وجود دارد قابليت تبديل شدن به يک منطقه بينظير براي گردشگر را دارد.
وي ادامه داد: با توجه به فضاي جلوي هتل که به سمت رودخانه باز ميشود معتقدم بهتر است تا مديران کارخانه، اين کارخانه را به جاي ديگري منتقل کنند تا فضاي لازم براي سايت گردشگري ايجاد شود.همچنين سازمان ميراث فرهنگي استان تهران نبايد اجازه دخل وتصرف در حريم و يا عرصه يک اثر ثبتشده ملي را بدهد.
معمارزاده در پايان خاطرنشان کرد: قرار است به زودي از هتل آبعلي و عرصه و حريم آن بازديد شود تا اگر مديران کارخانه دوغ آبعلي اقدام به قطع درختان کرده بودند، کارهاي بعدي در اين زمينه انجام شود.
هتل آبعلي در جاده هراز بعد از رودهن قرار گرفته است. ساختمان هتل متعلق به دوره پهلوي اول است و با توجه به طبيعت بکر، ويژگيهاي معماري و تاريخي بينظير اين ساختمان در فهرست آثار ملي کشور به ثبت رسيده است.
115/
انتهای پیام/