وي همچنين درخصوص رشته‌هايي که قرار است در اين شهرک عرضه شود، به ميراث آريا گفت: 100 هنرمند و صنعتگر رادر تمام رشته‌ها براي توليد و فروش در اين مجتمع انتخاب مي‌کنيم.
خاطرنشان مي‌شود؛ صنايع دستي استان تهران با توجه به بافت اجتماعي و تنوع قومي، به سه دسته شهري، روستايي و عشايري تقسيم مي شود.
عمده ترين صنايع دستي استان را قلم زني روي مس و برنج، خراطي و سبدبافي، خاتم کاري، شيشه گري، تراش و نقاشي روي شيشه، زيلو بافي، نقاشي روي چرم، قالي بافي، سفالگري و چاپ باتيک تشکيل مي دهد.
رشته هاي مورد اشاره فاقد سابقه طولاني در منطقه هستند و دست اندرکاران بيشتر رشته‌هاي صنايع دستي عمدتاً از شهرستان‌هاي ديگر به تهران مهاجرت کرده‌اند. ساخت مصنوعات خاتم و قلم زني را به طور عمده، صنعتگران شيرازي و اصفهاني انجام مي دهند. بيشتر خراطان اين صنايع نيز اهل دزفول هستند.
صنايع دستي روستايي به طور عمده خانگي و غير دائمي هستندو فعاليت‌هاي عمده آن‌ها را قالي بافي، سفالگري، حصيربافي، گليم بافي(منجمله ورني بافي) و دستبافي تشکيل مي‌دهد.
صنايع‌دستي عشايري قديمي‌ترين نوع صنايع‌دستي استان است که توليد آن به طور خانگي و فصلي انجام مي‌پذيرد. اين نوع از صنايع‌دستي، با توجه به ترکيب قومي منطقه، در ميان صنايع‌دستي استان جايگاهي ويژه دارد و هم اينک يکي از نقاط برجسته و مثبت صنايع دستي استان محسوب مي شود.
بنا بر اين گزارش، دست اندرکاران اين بخش از دست ساخته‌هاي ايراني که بافت انواع قالي و قاليچه، ورني، جاجيم و گليم، چنته، رويه پشتي، جوال، خورجين و نيز رنگرزي و ريسندگي پشم را در انحصار خود دارند، گروهي از عشاير لر، قشقايي، شاهسون و... هستند که در دهه هاي اخير از زادگاه خود به تهران، ري، ورامين و حومه کرج مهاجرت کرده‌اند.
114/
انتهای پیام/
