بنا به گزارش، طرح مذکور قبلاً طي جلسات کارشناسي از سوي کميته راهبردي پايگاه شوشتر، پژوهشکده ابنيه و بافت و ساير متخصصان و دست‌اندرکاران مربوطه نيز مورد تأييد قرار گرفته بود.
به‌همين دليل پس از تأمين اعتبارات لازم عمليات اجرايي اين طرح آغاز خواهد شد.
همچنين روابط عمومي پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاريخي- فرهنگي اعلام کرد: محوطه تاريخي آبشارهاي شوشتر براساس شواهد موجود به دوره ساسانيان نسبت داده مي‌شود، شاخه گرگر از رود کارون در پشت بند گرگر جمع شده و از طريق کانال‌ها و نهرهاي سنگي به پايين به‌صورت آبشارهاي زيبايي پديدار شده‌اند.
براساس گزارش مذکور، بدنه غربي اين محوطه درحال‌حاضر از دو بخش ديواره رود گرگر و خانه‌ها و بناهايي که بر روي سطح بالايي اين ديواره ساخته شده‌اند، تشکيل شده است. بخش اول که به‌صورت مقطعي از بدنه اصلي است به‌طور متوسط داراي 19 متر ارتفاع و 160 متر طول دارد. اين بخش ترکيبي از لايه‌هاي رسوبي ماسه، سنگ و مارن است.
بخش دوم نيز خانه‌هاي مسکوني بافت قديم شهر با حداکثر دو طبقه بالاتر از سطح و غالباً يک طبقه شبستان در زير و گاه داراي يک طبقه شوادان در لايه پايين‌تر هستند که ارتفاع آنها نزديک به يک طبقه است. اين شوادان‌ها و شبستان‌ها انواع گوناگون دارند و ميزان پيشروي آنها در لايه‌هاي سازنده بخش اول(بدنه اصلي ديوار غربي) متفاوت است.
M/116
انتهای پیام/
