بر اساس اين گزارش ،رصدخانه مراغه در دوره\" هلاکو خان \"زير نظر \"خواجه نصيرطوسي \"در شهر مراغه ساخته شد.
اين گزارش حاکي است ،اين رصدخانه روي تپه‌اي در غرب مراغه قرار داشته است و امروز تنها پي‌هاي بخش‌هاي مختلف و بخشي از سدس سنگي آن باقي مانده است. در سال‌هاي اخير گنبدي براي محافظت از بقاياي اين بنا بر روي بخشي از آن ساخته شده است.
لازم به ذکر است ،پرويز ورجاوند و همکارانش در دهه ۱۳۵۰ به کاوش محوطه اين رصدخانه پرداختند و قسمت‌هاي مختلف آن را شناسايي کردند.
خاطرنشان مي شود که ساختمان اصلي اين رصدخانه به شکل برجي استوانه‌اي ساخته شده بود. در ساختمان‌هاي جنبي آن يک کتابخانه و محل اقامت کارکنان تشخيص داده شده است.
گفتني است؛ رصدخانه مراغه فقط مخصوص رصد ستارگان نبود و يک سازمان علمي گسترده بود که بيشتر شاخه‌هاي دانش درس داده مي‌شد و مشهورترين دانشمندان آن عصر، از جمله قطب‌الدين شيرازي، کاشف علت اصلي تشکيل رنگين کمان، در آن‌جا جمع شده بودند. به علاوه، چون در آن زمان ارتباط علمي چين و ايران به علت استيلادي مغولان بر هر دو سرزمين برقرار شده بود، دانشمندان چيني، از جمله فردي به نام فائو مون‌جي، در اين مرکز فعالت داشتند.
همچنين، فيلسوف و فرهنگ‌نامه نويس مسيحي، ابن‌العبري، در رصدخانه مراغه به درس دادن کتاب‌هاي اصول اقليدوس و المجسطي بطلميوس مشغول بودند.
ياد آور مي شود ،\"خواجه نصيرالدين طوسي\" زيج ايلخاني را از روي رصد هاي انجام شده در رصدخانه مراغه تدوين کرده است.
بنا بر اين گزارش ، زيج ايلخاني قرن ها از اعتبار خاصي دربسياري از سرزمين هاي آن زمان از جمله در چين برخوردار بوده است و در سال ۱۳۵۶ ميلادي ۳۰۰ سال پس از مرگ طوسي ترجمه و در اروپا منتشر شد. قديمي‌ترين نسخه اين زيج در کتابخانه ملي پاريس نگهداري مي‌شود.
116/
انتهای پیام/
