طراحي سنتي در واقع کشيدن گلهاي شاهعباسي و گلهاي ختايي و انواع اسليميها و بته جقه و اشکال و نقوش که از سنتهاي گذشته باقيمانده است.
براي آشنايي با طراحي قالي، ابتدا بايد دانست که چند نوع شيوه طراحي فرش در ايران مرسوم است، از نظر طراحان و کارشناسان فرش، طرحهاي قالي به دو شيوه کاملاً متمايز از هم، قابل تقسيمبندي هستند که مهمترين آنها شيوه روستايي(طراحهاي شکسته يا هندسي) است که از قديميترين طرحها بوده که به ذهن طراح راه يافته و براي کشيدن اين طرحها بهدليل سادگي و آساني آنها، نياز به کشيدن نقشه نيست.
بنابراين گزارش؛ همچنين نوع ديگر اين طراحيها شيوه شهري(طرحهاي گردان يا منخي) بوده و با استفاده از گلها و بتهها و شاخههاي دوار ساده و ابتدايي به سرعت مراحل تکامل را پيمودهاند.
در شيوه شهري که از نقشه استفاده ميشود واحد نقشه ورقي شطرنجي است که در اندازههاي مختلف به خانههاي مربع شکل کوچک تقسيمبندي شده است که هر مربع نيز به نوبه خود به به مربعهاي کوچکتري که هر ضلع 10 خانه و در مجموع 100 خانه دارد تقسيمبندي شدهاند، هر خانه کوچک نشاندهنده يک جفت تار يا يک گره است.
نقشه يک فرش با توجه به اينکه بخشهايي از آن با ساير قسمتها قرينه باشد يا نباشد نامهاي مختلفي دارد که از جمله ميتوان به نقشه مربعي و يک چهارم، نقشه قدسي يک دوم، نقشه تمام و سراسري ، واگيره(تکراري) اشاره کرد.
برخي از طرحهاي ايراني از عوامل طبيعي الهام گرفته و بعضي ديگر، توجه به دستاوردهاي بشري از جمله نقشهاي فرش يا محل طراحي و بافت نام ايل و قبيله و اقوام يا نقش ابنيه و آثار تاريخي و ديني نامگذاري شدهاند.
اين گزارش ميافزايد: طراحي فرش داراي ويژگيهايي ازجمله طراحي بهصورت کلاسيک، طراحي صورت و رنگ در فرش است. طرحهاي موجود در فرش براساس استاندارد خود 19 عدد است و شامل طرح آثار و ابنيه اسلامي، نقشه شاهعباسي، اسليمي، نقشه افشان، نقشهبندي، نقشه اقتباس، بقهجقه، طرح درختي و ... است.
يادآورميشود؛ رنگ نيز در فرش ايران عامل تعيينکنندهاي دارد، رنگهاي دلپذير ايراني که نمودار فرهنگ و هنر شرق زمين ذوق خلاق بافنده و طراح است چنانکه بهترين نتيجه در يک فرش زماني جلوه ميکند که طراح صاحب ديد و فلسفه هندسي باشد و همچنين خود بافندگي بداند و صاحب قدرت درک مفاهيم هنري و نيز ديدي رنگي قوي باشد و اينچنين خواهد بود که نقش بر تار و پود عشق حک ميشود.114/
انتهای پیام/