به گزارش ميراث‌آريا(chtn) و به نقل از روابط عمومي فرهنگستان هنر، \"کريم ميرزايي\" مدرس دانشگاه و کارشناس صنايع دستي در نشست صبح سومين روز گردهمايي \"گنجينه‌هاي از ياد رفته هنر ايران\" که صبح امروز سه شنبه، 27 آذرماه در مؤسسه فرهنگي و هنري آسمان برگزار شد، به نحوه آموزش فرش بافي در دانشگاه‌ها انتقاد کرد و افزود: امروزه در دانشگاه‌ها، ساماندهي فرش و قالي‌ها به چند نوع، محدود شده است.

وي افزود: اين تقسيم بندي هر چند مي‌تواند در تسهيل آموزش، مؤثر باشد اما در تقليد سامانه‌ها، انکار ناپذير است، زيرا هر فرشي نسبت به اندازه و رنگ، طرح خاصي دارد. تعريف يک نوع ساختار براي فرش‌ها، ناديده انگاشتن فرهنگ و هنر ما است.

اين استاد دانشگاه که با موضوع \"حدوث و شهود در سامانه‌هاي از ياد رفته فرش ايران\" صحبت مي‌کرد، در ادامه شهود و حدوث را يکي از روش‌هايي معرفي کرد که در گذشته از سوي طراحان فرش به کار گرفته مي‌شد تا طرح‌هاي بديع خلق شود. هر چند به اعتقاد اين کارشناس، چگونگي رسيدن به شهود، به کنکاش بيشتري نياز دارد، بايد زمينه رسيدن به اين مرحله را ايجاد کرد.

همچنين در ادامه \"رجبعلي لباف خانيکي\"،‌ مدرس دانشگاه نيز با ذکر تاريخچه مختصري از شهر گناباد، به ذکر «ريشه‌هاي اسطوره‌اي تزيينات سفال مند گناباد» پرداخت و تصريح کرد: دو نوع سفال در اين شهر وجود دارد که اولين نوع آن شامل نقوش معمولي مانند گل و برگ، گنجي، ابر و گل، گنبد، گل کدو و بته جقه است اما نقوش دوم اسطوره‌اي هستند که از نقش پرنده، ماهي،‌گياه و خورشيد تشکيل شده‌اند.

\"شهلا امام جمعه\"، پژوهشگر هنرهاي سنتي و مسئول بخش آماده سازي کتابخانه دانشگاه شهيد بهشتي، به موضوع «در جستجوي هنر از ياد رفته دوم بافي شوشتر» اشاره کرد و گفت: دوم بافي در هفتاد سال قبل در دزفول و شوشتر از بين رفته است. اين دو شهر، ‌در برخي آداب و رسوم بسيار به هم نزديک بوده‌اند. دوم بافي از طريق زن‌ها رواج داشته است و به عنوان بخشي از لباس زنان مورد استفاده قرار مي‌گرفته است.

وي در ادامه «دوم بافي» را ترکيبي از چهار نوع ساده، گل همه‌رنگ، گل نخودي و پولکي دانست که گاهي در حاشيه آن‌ها، طرح‌هاي زيگزاگ و... هم کاربرد داشته است و به وسيله دستگاهي شبيه دوک نخ ريسي، ريسيده و سپس به دار کشيده مي‌شده است.114/

انتهای پیام/

کد خبر 1386092737