وي با بيان اينکه هم‌اکنون کارگروه تهيه اين پيش‌نويس در پژوهشکده تشکيل شده است، درباره ضرورت تدوين اين منشور افزود: هم‌اکنون تعريف مشخصي از باغ‌هاي ايراني در کشور وجود ندارد. کارشناسان نمي‌دانند که بر چه معيار و اساسي باغ ايراني را شناسايي ، معرفي و ثبت ملي کنند. بنابراين تهيه اين منشور و مشخص شدن اين تعاريف يکي از ضروريات کار است. همچنين دستيابي به يک تعريف جامع و کامل به باغ ايراني يکي از اهداف موردنظر پژوهشکده در حوزه باغ‌هاي ايراني است.
جيحاني با اشاره به اين موضوع که در حوزه باغ‌هاي ايراني تعاريف مختلف و سليقه‌اي بسيار زيادي وجود دارد، خاطرنشان کرد: تعاريف موجود درباره باغ ايراني براساس اصول و معيار مشخصي نيست. يکي ديگر از اهداف تهيه منشور باغ‌هاي ايراني، حفظ و ثبت اين باغ‌ها است. هم‌اکنون بسياري از اين باغ‌ها به دليل توسعه شهرها و کمبود زمين در حال تخريب شدن هستند.
مدير گروه پژوهشي باغ و منظر پژوهشکده ابنيه و بافت ادامه داد: اين منشور با همکاري اساتيد دانشگاهي در رشته‌هاي مختلف مانند معماران، متخصصان محيط زيست، کارشناسان تاريخ، معماران منظر، گياه‌شناسان، گياه‌پزشکان تدوين شده و احتمالا در يک همايش علمي مرتبط بعد از رفع اشکالات آن به تصويب رسيده و به تمامي نهادهاي مرتبط ابلاغ خواهد شد.
وي درباره زمان تدوين اين منشور گفت: سعي پژوهشکده بر اين است تا سال آينده پيش‌نويس اين منشور را تهيه کند و بعد از تهيه اين پيش‌نويس، منشور آن طي يک همايش علمي و مرتبط با باغ‌هاي ايراني تدوين و به تصويب کارشناسان برسد.
به گفته جيحاني، کارشناسان در اين منشور بايد به تعاريف مشخصي از باغ‌ايراني، نحوه حفاظت و احياي خانه‌باغ‌ها، تعريفي از منظر فرهنگي باغ ، مستندسازي باغ‌هاي ايراني براي ثبت ملي برسند.
بنا بر اين گزارش ، باغ ايراني، مفرح فضايي است که ايرانيان از دير باز بر ساخت و آباداني‌اش همت گماشتند و براي سرسبزي و زيبايي اش تلاش ها کرده اند و زمان هاي دراز بر طرحش انديشيده اند. تاريخ‌نگاران بسياري ايرانيان را اولين خالقان باغ مي دانند. فارسنامه ابن بلخي (500- 510 ه.ق) منوچهر پسر ميشخوريار را که هفتمين پادشاه پيشدادي است، نخستين کسي ميداند که در جهان به احداث باغ و بوستان پرداخته است.
اين گزارش حاکيست؛ باغ ايراني ظرافت‌هاي بسياري را چه از بعد معماري و هنري و چه فني در خود جاي داده است که حاصل قرن‌ها تجربه باغ‌سازي مردمان اين سرزمين در شرايط سخت آب و هوايي است که با خلاقيت و ابداعات فراوان همراه بوده است. بسياري از اين تجارب و ظرافت ها را قاسم ابن يوسف ابونصر هروي در کتاب ارشاد الزراعه (921 ه.ق) توصيف نموده که خود سندي معتبر در شيوه باغ سازي ايراني و طرح باغ هاي ايران در دوران گذشته است. شاکله اصلي باغ ايراني مانند ديگر بخش هاي معماري ايران، تا اواسط دوران حکومت قاجار مورد احترام بود و از اين زمان اندک اندک در طوفان تجدد و غرب گرايي، شاخ و برگش در هم مي شکند و دستخوش تغييرات و بدعت هاي جدي مي شود و زماني نيز در آستانه فراموشي قرار مي‌گيرد.
115/
انتهای پیام/
