وي يادآورشد: قديميترين مدارک مکشوفه از کارتبافي در آفريقاي شمالي، مصر، اسکانديناوي و آسيا يافت شده است ولي به طور دقيق نميتوان گفت که اين شيوه بافت در کجا و به وسيله چه کساني اختراع شده است.
وي افزود: قديميترين نمونه موجود، نوار بافتهاي مربوط به قرن ششم قبل از ميلاد و از يک مقبره سلطنتي در کشور آلمان به دست آمده است.
شريفزاده تصريح کرد: قدمت کارتبافي در ايران به اواخر هزاره سوم يا اوايل هزاره دوم قبل از ميلاد ميرسد تاکنون اين شيوه توانسته است به حيات خود همچنان ادامه دهد.
اين مقام مسئول اظهارداشت: از نوارهاي کارتبافتهاي که توسط عشاير روستائيان و بافندگان شهري در طول دوران مختلف تاريخي توليد شده است به منظور نوار يا روبان، بند جوراب، بند کيف، حمايل يا بند اسلحه، تزيين لباس و کاربردهاي جديد برابر مصارف مدرن مانند کيف، گوشي تلفن همراه و ... استفاده ميشود.
رئيس پژوهشکده هنرهاي سنتي افزود: اساس بافت نوارهاي کارتبافي متشکل از تعدادي نخهاي رنگي به موازات يکديگر روي دستگاه کارتبافي کشيده ميشود و اعمال نقشه در حين پودگذاري توسط تعدادي کارت به ابعاد 5 در 5 سانتيمتر که در حين پودگذاري به نوبت چرخانده ميشوند و در نتيجه تکرار اين اعمال نوارهايي با نقوش هندسي و به عرضهاي متفاوت با توجه به نقشه توليد ميشود.
خاطرنشان ميشود؛ مقدمات راهاندازي کارگاه کارتبافي و و نخستين نمونههاي بافت از تيرماه 86 توسط \"مريم اميريزداني\" آغاز شد و به طور رسمي از اوايل ديماه آغاز به کار کرد.114/
انتهای پیام/