از ميان استانهايي که به اين پرسش پاسخ دادهاند با بررسي توکيو، ازاکا، آليتا و ناراوانا چنين نتيجهاي بهدست آمده است که از سال 2003 تا 2005، سالانه 4 تا 8 اثر و در سال 2006 در حدود 14 و در سال 2007 بيش از 9 اثر تخريب شده اند.
نصب اعلاميهها، آتشسوزي، پريدگي ديوارها و حتي دزدي مجسمههاي بودا از دلايل اين خسارتها ذکر شده است.
به عنوان مثال، در آگوست سال 2007 بر در و ديوار معبد اينتسو مانسودو که در کنار معبد شوسوجي آثار نصب اعلاميه هاي متعددي ديده شد.
اين معبد به علت راهروي دوطرفهاي که دارد از نمونههاي منحصربهفرد خود در هنر معماري شناخته شده است.
به گفته يک مسئول از بخش آموزش استان آيچي اکثر بناها بر اثر نا آگاهي و غفلت مردم توسط مردم ميبينند.
به اين منظور در سال 1950 با تصويب قانون حمايت از بناهاي فرهنگي، به مسئولان ذيربط اجازه داده شد که حتيالامکان از بازگشايي اين مراکز براي بازديد عموم جهت حفظ و مراقبت از اموال ملي، خودداري کنند.
انتهای پیام/