به گفته رئيس پژوهشکده تحقيقات پزشکي، صنعتي کشاورزي وابسته به پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌اي واژه ليزر از سر کلمه‌هاي انگليسي در عبارت Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation به معني تقويت نشر نور برانگيخته است.
مجدآبادي تاکيد کرد: ليزر به وسيله‌اي گفته مي‌شود که نور را به صورت پرتوهاي موازي بسيار باريکي که طول موج مشخصي دارند ساطع مي‌کنند. اين دستگاه از ماده‌اي جمع کننده يا فعال کنده نور تشکيل شده که درون محفظه تشديد نور قرار دارد. اين ماده پرتو نور را که به وسيله يک منبع انرزي بيروني (از نوع الکتريسيته يا نور) به وجود آمده، تقويت مي‌کند.
وي در اين نشست که به صورت کارگاهي برگزار شد با اشاره به تاريخچه ليزر گفت: مباني نظري ليزر را آلبرت انيشتين در سال 1917ميلادي طي مقاله‌اي مطرح کر٫ ولي سال‌هاي زيادي طول کشيد تا صنعت و فناوري امکان ساخت نخستين ليزر را فراهم کند.
مجدآبادي با اشاره به چهار ويژگي همدوستي، تک رنگي، واگرايي، موازي بودن پرتو تصريح کرد: در حال حاضر در اغلب کشورهاي جهان از تکنولوژي ليزر براي مرمت آثار تاريخي استفاده مي‌شود چنانچه در بلژيک، ايتاليا و اسپانيا برنامه‌هاي اصولي در اين زمينه صورت گرفته است.
وي تصريح کرد: براي افرادي که نسبت به استفاده از اين فن آوري در مرمت ترديد دارند بايد گفت چطور مي‌شود پزشکان از ليزر براي از بين بردن چين و چروک صورت استفاده مي‌کنند اما نمي شود براي مرمت يک اثر تاريخي از اين تکنولوژي استفاده کرد.
102/
انتهای پیام/
