علي رضا عسگري گفت: در آخرين فصل کاوش هيات باستان شناسي در محوطه هخامنشي منطقه نورآباد بخش هايي از ايوان ستون دار، يک پلکان و تالار بنا آشکار شد.
وي در ادامه تاکيد کرد: اين بناي هخامنشي ستون‌هاي رفيعي داشته که ضخامت پايه ستون‌هاي آن بيش از يک متر بوده است.
به گفته سرپرست هيات باستان شناسي مشترک پژوهشکده باستان شناسي و دانشگاه سيدني استراليا سبک پايه ستون‌ها برابر سبک هنري بکار رفته در تخت جمشيد است. از نظر ابعاد نيز، اين پايه ستون‌ها با پايه ستون‌هاي تالار صد ستون تخت جمشيد قابل مقايسه است.
وي در ادامه خاطر نشان کرد: پايه ستون مزيّن به گل‌هاي هشت‌پر ( لوتوس) و شيارهاي برگ نخلي شکل هستند، رنگ پايه ستون‌ها نيز مشابه تخت جمشيد به رنگ خاکستري است.
وي با اشاره به اين که کشف پايه ستون‌هاي هخامنشي، سطوح سنگفرش عظيم، سازه‌هاي بزرگ لاشه سنگي، ظروف متعدد سنگ مرمر و ايوان بزرگ ستون‌دار و پلکان آن، پرسش‌هاي متعددي را مطرح کرده است اظهار داشت: اينکه اين بنا در دوره کدام يک از پادشاهان هخامنشي بنا شده و يا استفاده شده است هنوز مشخص نيست.
به گفته اين باستان شناس کاوشگران اين محوطه احتمال مي‌دهند بخشي از يکي از شهرهاي دوره هخامنشي بوده است. شايد آثار بدست آمده بخش‌هايي از همان شهر تاريخي نام برده شده «ليدوما» در الواح تاريخي تخت جمشيد باشد.
عسگري اضافه کرد: همچنين، با توجه به وجود عناصر معماري پراکنده در اطراف اين محوطه و پايه ستون‌هاي مکشوفه ديگر در نزديکي آن، مي توان گفت در اين محل تنها يک بنا وجود نداشته است. به همين دليل شناخت هر چه بيشتر اين محوطه اطلاعات بي نظيري را از يکي از مهمترين مناطق حد فاصل شوش و تخت جمشيد ارائه خواهد کرد.
وي در پايان تاکيد کرد: دومين فصل کاوش‌هاي باستان شناسي در محوطه باستاني سُروان از نخستين روزهاي دي ماه سال 1386 آغاز و در اوايل اسفند ماه همين سال به پايان رسيد.118
انتهای پیام/
