مهرداد ملک زاده گفت:در حقيقت منطقه مياني و مفصل مياني کوه هاي زاگرس ،دشت خوزستان و شوشان است.
وي در ادامه خاطر نشان کرد: اين در حالي است که مهم ترين عنوان پادشاهي ملتهب عيلام ، انشان و شوش بوده است.
به گفته اين باستان شناس: انشان هاي زاگرس نشين ،از طريق دشت خوزستان ، همواره به ميان رودان وارد مي شدند ، به طوري که سلسله سوم اور ، به دليل عکس العمل سياسي عيلام برچيده شد.
وي با اشاره به اين که گويا هرگز در ديپلماسي سياسي عيلام غلبه دائمي بر ميان رودان و بابل اصل نبوده است اظهار داشت: آنها در لشگرکشي هاي خود و در فتح بابل،قانون حمورابي را به عنوان غنيمت به شوش ،منتقل کردند.
ملک زاده با بيان اين که عيلامي ها براساس تقسيم بندي قوم شناختي باستان ،نه سامي و نه هند و آريايي بودند اضافه کرد:آنها از تبار قومي کمتر شناخته شده بودند که به نظر مي رسد ،آخرين بازماندگان آنها اقوام بومي امروزي قفقاز باشند.
باستان شناس پژوهشکده باستان شناسي ادامه داد: از سال 750 قبل از ميلاد ،اندک اندک ،عيلامي ها ،در روابط بين النهرين ،دخالت جدي داشتند ،به طوري که سياست کشور گشايي،لشگرکشي هاي منظم و دقيق به همسايگان را اتخاذ کردند .
وي با اشاره به اين که در نبرد مهمي که در ميان رودان رخ داد ،بابلي ها به کمک عيلامي ها شتافتند تاکيد کرد: فرو افتادن بابل ،پس از نبرد حلوله رخ داد ، هر چند پيروزي از آن آشور و بابل نبود.
وي اظهار داشت : در مناسبات جنگ هاي بابل و آشور و همکاري آنان با عيلامي ها ،عنصري به نام گوتيون ،نيروي جديد ايرانيان ظاهر شدند که اين نيرو همان مادها هستند، آنها در سرنوشت نهايي نبرد ميان کوه هاي زاگرس و ميان رودان بسيار تاثير گذار بودند.
ملک زاده با بيان اين که در آن زمان مادها جانشين عيلامي ها شده و به کمک بابلي ها ،آشور را منقرض و شهر هاي آْن را فتح کردندتاکيد کرد: به طوري که در سال 539 ، شهر بابل ، بدست کوروش دوم فتح شد بنابراين ، مي توان گفت، آريايي هاي فلات ايران تصميم گيرنده شدند ،چراکه درگيري بزرگ بين آشور و بابل ،نتيجه سرداري اقوام ايراني در آسياي غربي بوده است./118
انتهای پیام/
