بقاياي اوليه اينگونه دايناسور که آئروستئون (aerosteon) نام دارد براي اولين بار در سال 1996 در ميان سنگ‌هاي دوره کرتاسه کشف شده و عمر آنها در حدود85 ميليون سال تخمين زده بود.
به گفته ديرينه‌شناسان تنها گونه هم جنس اين دايناسور آلوسوروز (Allosaurus) بوده که در آمريکاي شمالي مي‌زيسته و در حدود چندين ميليون سال پيش تر از آئرو ستئون منقرض و جاي خود را به تيرانوسورس(Tyranausors) داده بودند.
پول سرانو، استاد ديرينه‌شناسي دانشگاه شيکاگو گفت: سيستم تنفسي متفاوت پرندگان با جريان هوا از داخل کيسه هوايي شش‌ها صورت مي‌گيرد و همانند جانوران با انبساط و انقباض همراه نيست اين امر باعث مي‌شود پرندگان سريعتر و بالاتر از خفاش‌ها که گونه‌اي از پستانداران پرنده هستند پرواز کنند.
وي با اشاره به قرار گرفتن کيسه هوا در جايي غير معمولي از بدن آئروستئون افزود: اين کيسه‌ها از اطراف بدن شروع و به سمت دنده‌ها‌ي شکمي مي رفتند. چنين چيزي باعث مي‌شد تا اين جانور از سيستم تونل هوا در زير پوست خود نهايت استفاده را ببرد.
دانشمندان سه چيز را عامل تغيير شکل کيسه‌هاي هوايي دايناسورها عنوان کردند توسعه ريه‌اي موثرتر، کاهش حجم بالا تنه دايناسورهاي دوپا و کاهش گرماي بدن./109
انتهای پیام/
