گيتي اعتماد در ادامه خاطرنشان کرد: طراحي ساختمان‌ها با ضوابط استاندارد براي معلولان در اغلب نقاط دنيا به ويژه پس از جنگ جهاني دوم و افزايش شمار معلولان سالها رايج شده و استانداردهاي مختلف براي آنها تدوين شده است.
وي با اشاره به اين که در ايران تاحدودي پس از جنگ به اين امر توجه و مقرراتي براي آن تدوين شد، اظهار داشت: اين در حالي است که راه‌هاي کوچک با شيب بسيار که حتي افراد سالم نيز نمي‌توانند از آن استفاده کنند چه رسد به افراد معلول يا صندلي چرخدار، توالت‌هايي که حتي بدون صندلي چرخ دار هم نمي‌توان در آن جنبيد يا آسانسورهايي که حتما با چند پله بايد به آن رسيد از جمله مشکلاتي است که بايد به آنها توجه شود.
اعتماد با بيان اين که حتي ساختمان‌هاي بسيار مهم و اصلي ما نيز از تجهيزات ويژه معلولان بهره چنداني ندارند، تصريح کرد: با وجودي که بخش خصوصي اغلب در ايستگاه اصلي راه آهن، فرودگاه‌ها، بسياري از تاسيسات، تسهيلات و مراکز خريد را طراحي و اجرا کرده، اما توجه چنداني به رفاه معلولان و جذب آنها نشده است.
اين کارشناس معماري و شهرسازي اضافه کرد: از سويي ديگر مراکز تفريحي شامل پارک‌ها و سينماها، نيز چشم خود را بر روي معلولان شهري بسته‌اند يا آنها را نمي‌بينند يا درصدد محو آنها هستند.
وي با بيان اين که ساختمان‌هاي اداري دولتي که به هر حال معلولان به ناچار، نياز به مراجعه به آنها را دارند غالبا براي رفت و آمد آنها نا مناسب‌اند، تاکيد کرد: آسانسورها نيز معمولا با چند پله قابل دسترسي هستند، اغلب ورودي آنها با تعداد زيادي پله همراه است که دسترسي معلولان را عملا با مشکل مواجه مي‌کند.
عضو هيات امناي انجمن مفاخر معماري ايران ادامه داد: با توجه به مشکلات يادشده پيشنهاد مي‌شود که دستورالعمل کامل و جامعي در زمينه معماري و مناسب‌سازي ساختمان‌ها براي معلولان و نيز فضاهاي عمومي شهري براي آنها تدوين شود.
همچنين ساختمان‌هاي موجود به ويژه ساختمان‌هاي دولتي و ايستگاه‌هاي مترو نيز بايد مورد بازبيني و مناسب‌سازي قرار گيرند./118
انتهای پیام/