اگرچه مردم اغلب واژه آنفولانزا را براي هر نوع بيماري به کار مي‌برند که نشانه‌هايي مانند آنفولانزا دارد اما آنفولانزا يک بيماري ويروسي مجزا با نشانه‌هاي ويژه خود است و بيشتر در فصول سرد سال شيوع پيدا مي‌کند.
از جمله علائم آنفولانزا مي‌توان به تب بالاي 38 درجه سانتيگراد، سردرد، کوفتگي و درد بدن، خستگي، بي‌اشتهايي، سوزش بيني و چشم، ناراحتي گلو و سرفه خشک اشاره کرد.
همه افراد جامعه در تمام سنين مختلف در معرض خطر ابتلا به ويروس آنفولانزا هستند اما در اين ميان سالمندان و مبتلايان به بيماري‌هاي مزمن ريوي، قلبي، کليوي و داراي نقص ايمني در بدن، کودکان و پرسنل بهداشتي _ درماني بيشتر از ساير افراد در معرض ابتلا به اين بيماري قرار دارند.
احتمال شيوع اين بيماري در مکان‌هايي که تجمع افراد در آن‌جا بيشتر است مانند دانشگاه‌ها، مدارس و مهدهاي کودک و وسايل نقليه عمومي مانند مترو و اتوبوس بيشتر وجود دارد.
همه‌گيري ويروس آنفولانزا حدود هر 10 سال و در پي تغييراتي که در ويروس آن رخ مي‌دهد شيوع پيدا مي‌کند و فرد آلوده از يک روز پيش از آنکه نشانه‌هاي بيماري بروز کند مي‌تواند ديگران را مبتلا کند.
واکسينه‌شدن سالانه عليه ويروس آنفولانزا تاثير زيادي در پيشگيري از اين بيماري دارد و لازم است افراد سالمند، کودکان، افراد مستعد آلرژي، بيماران قلبي و کليوي خود را در برابر اين ويروس واکسينه کنند.
بايد يادآور شد که مصرف خود سرانه آنتي‌بيوتيک نيز هيچ تاثيري در روند بهبودي بيماري ندارد و تاثير استراحت و مصرف غذاي سالم بر روي اين بيماري به مراتب بيشتر از مسکن‌ها و ساير داروها است./115
انتهای پیام/