وي افزود: مردم هر سرزمين با توجه به نوع اقليم و تجارب زندگي، رويکرد خاصي به تغذيه و نحوه تهيه و ارائه آن دارند و نوع پخت، کيفيت و ارائه غذا يکي از عوامل تشخيص سطح تمدني و پيشرفت جوامع است.
ابراهيم‌باي سلامي خاطرنشان کرد: در بررسي صنعت گردشگري پذيرايي يک مولفه اصلي و از مولفه‌هاي شش‌گانه‌اي است که ما در تحليل مسائل گردشگري به آن مي‌پردازيم. رويکرد بين‌المللي صنعت غذا مثل صنعت نفت ابعاد فني و تجاري متعددي دارد و برخي از نهادها و پروژه‌هاي آن در قالب غذاهاي آماده (fast-food) گردش‌هاي مالي کلان در مقياس‌هاي چند مليارد دلاري دارند و در ده‌ها کشور داراي شعبه هستند. مثلاً مک‌دونالد در صد کشور جهان شعبه دارد و سالانه بيش از 3هزار تقاضاي نمايندگي با ارائه ملک دارد و در دنيا حدود 15 هزار نمايندگي داير کرده است. پيتزاها و مرغ سوخاري کنتاکي نيز نمونه‌هاي ديگر از اين قبيل هستند.
وي تصريح کرد: انواع رستوران‌ها، رستوران‌هاي ممتاز، خانوادگي، غذاهاي آماده، کافه‌تريا و کافي‌شاپ‌ها در همه شهرها در حال گسترش هستند و براي نيروي کار و مواد غذايي فرصت‌هاي بسياري آماده کرده‌اند. صنعت غذا و رستوران نسبت معناداري با وضعيت اقتصادي کشورها دارد و اقتصاد محلي نيز بر آن تاثير بسزايي دارد. رستوران‌هاي زنجيره‌اي که از توان برنامه‌ريزي و بازاريابي ملي و منطقه‌اي استفاده مي‌کنند، مي‌توانند با کنترل هزينه‌ها و آموزش کارکنان با سودآوري بالا گسترش يابند.
سرپرست مرکز پژوهش‌هاي گردشگري دانشگاه تهران با بيان اينکه در ايران با عنايت به اقوام و اقليم‌هاي متعدد تنوع غذايي گسترده‌اي وجود داشته است، افزود: ين تنوع در دوره اخير به تدريج رو به زوال رفته و چند نوع غذاي خاص در سراسر کشور رواج يافته است به طوري که امروز صنعت تغذيه و رستوران از نظر کميت و به ويژه کيفيت يک مشکل اساسي فراروي گسترش صنعت گردشگري محسوب مي‌شود./105
انتهای پیام/
