وي در ادامه با بيان اينکه دانش باستانشناسي در يکسري از کشورهاي دنيا بومي شده است افزود: اين دانش در ايران هنوز بومي نشده است يعني در دنيا دانش باستانشناسي ايراني را نميشناسيم و اين رويکرد در يک حوزه محدود و مختصر در ايران باقي مانده است.
گاراژيان با بيان اينکه باستانشناسي ايران هنوز ارتباط خود را با بيرون باز نکرده است افزود: اين انزوا هميشه به ضرر باستانشناسي بوده است و علت آن را بايد در نبود متخصصان ميان رشتهاي بومي و نبود خود باوري در اين زمينه عنوان کرد.
اين دکتراي باستانشناس با بيان اينکه باستانشناسي در ايران يک دانش وارداتي است يادآور شد: اين دانش وارداتي با بوم فرهنگي ما ارتباط بر قرار نکرده و به همين علت کاربردي نشده است، يعني محصول به صورت منحصر در هويتسازي باقي مانده و اين کاربردي نيست.
گاراژيان با بيان اينکه لازم است نسل جديد باستانشناس به گونهاي تربيت شوند که باستانشناسي را تنها در حوزه تاريخ نبيند افزود: براي اين کار بهتر است يکسري آموزشهاي بين رشتهاي را در آموزش باستانشناسي وارد کنيم که در ارتباط با زندگي جاري مردم کاربرد داشته باشند.
وي خاطرنشان کرد: باستانشناسي پيش از آنکه روشهايي مربوط به گذشته باشد روشهايي متناسب با مواد فرهنگي ما است، يعني روشهايي که از طريق تخمين، ارزيابي و مطالعه روي مواد در ارتباط با مسائل فرهنگي انسان ثبت اطلاعات ميکند.
اين استاد دانشگاه در خاتمه گفت: از آنجائيکه باستانشناسي روي بازماندههاي انساني کار ميکند بنابراين رشتهاي انسانيتر از باستانشناسي در حوزه علوم انساني پيدا نميشود./115
انتهای پیام/