در واقع اين اشکفت و ديگر محوطه هاي شناسايي شده در دشت ميان کوهي ايج در دوران انتقالي از دوره فراپارينه سنگي به دوره نوسنگي و استقرار دشتها توسط جوامع انساني براي استقرارهاي فصلي و دائمي مورد استفاده بوده است. اين نتيجه گيريهاي اوليه براساس مجموعه مصنوعات سنگي بدست آمده از تمامي محوطه هاي شناسايي شده در دشت ميان کوهي ايج شکل گرفته است که شامل تيغه ، ابزارهاي تيز و خراشنده دندانه دار (روتوشدار) و ابزارهاي هندسي است.
همچنين در مجموعه هاي گردآوري شده آثاري از صنعت دوره زرزي و اوايل دوره نوسنگي مشاهده شده است.
تحقيقات وپژوهشهاي صورت گرفته به صورت تحقيات ميداني بوده و اين اثر با توجه به اهميت و ارزش تاريخي و نيز ضرورت حفاظت و صيانت ضمن رعايت حقوق مالکانه که تحت مالکيت منابع طبيعي است توسط سازمان ميراث فرهنگي به شماره ثبتي 23393 به فهرست آثار ملي ايران پيوست و تحت حفاظت و صيانت اين سازمان قرار گرفت./106
انتهای پیام/