پروژه فاضلاب تهران به عنوان بزرگ‌ترين طرح زيست محيطي کشور از سال 73 با مساحت 70 هزار متر مربع در مناطق 22گانه تهران کليد خورد، اما متاسفانه تاکنون فقط 30 درصد پايتخت لوله‌گذاري فاضلاب شده است. اين در حالي است که مجموع شهر تهران نيازمند 9 هزار کيلومتر لوله‌گذاري و ساخت تصفيه خانه فاضلاب است اما تنها دو هزار و 700 کيلومتر آن راه‌اندازي شده است.
از آنجا که بيشتر چاه‌هاي فاضلاب تهران جذبي است، ازت و نيترات موجود در خاک افزايش يافته و موجب آلودگي آب مي‌شود. چنانچه نيترات موجود در آب بيش از 50 ميلي گرم در ليتر باشد سلامت افراد آسيب‌پذير چون زنان باردار و کودکان شيرخوار را به خطر مي‌اندازد. متاسفانه در اين مورد خاص به منظور پيشگيري مردم جوشاندن آب نيز موثر نيست.
به گفته سيد مرتضي احتشامي مدير بهره‌برداري و نگهداري تصفيه خانه‌‌هاي شرکت فاضلاب تهران هم اکنون مجموع فاضلاب‌ها به جنوب تهران مي‌رود که موجب بالا آمدن سطح آب‌هاي زيرزميني در اين مناطق شده است، به نحوي که اگر در جنوب پايتخت سطح خانه‌ها دو تا سه متر حفر شود به فاضلاب مي‌رسيم.
از سوي ديگر و از آنجائي‌که با مشکلات زيست محيطي ديگري چون پراکندگي فاضلاب‌هاي صنعتي و بيمارستاني در شهر روبه‌رو هستيم ضروري است هرچه سريع‌تر چاره‌اي براي اين منظور انديشيده شود.
حمزه شکيب رئيس کميسيون توسعه و عمران شوراي شهر تهران نيز در اين زمينه معتقد است: پروژه جمع‌آوري فاضلاب تهران نقش مهمي در تامين سلامت شهروندان دارد و متاسفانه راه‌اندازي اين پروژه بسيار عقب افتاده است. اگر با اين وضع پيش رويم شايد تا 30 سال ديگر هم نتوانيم سيستم جمع‌آوري فاضلاب پايتخت را راه‌اندازي کنيم.
در اين راستا شوراي شهر تهران به منظور رفع برخي مشکلات افزايش بهاي فاضلاب را براي سال آينده تصويب کرده است و بر اين اساس از سال آينده بهاي فاضلاب معادل بهاي آب مصرفي خواهد شد تا بخشي از منابع مالي تامين شود. بند ديگري در زمينه حق انشعاب در شوراي شهر تصويب شد تا به اين منظور حق انشعاب فاضلاب معادل حق انشعاب آب اخذ شود.
انتهای پیام/