باستان شناسان معتقدند فسيل دندان‌هايي که در مناطق جنوب غربي به دست آمدند از فسيل‌هاي بخش‌هاي شمال شرقي اين منطقه سنگين‌تر بوده‌اند. اين يافته معرف شدت تبخير رطوبت خاک و گياهان در مناطق شمالي و سبکتر ماندن پوشش گياهي آن در مقايسه با جنوب بوده است.
نشانه‌هاي ديگر اين اکتشاف وسعت محل چراي حيواناتي بود که در بخش جنوبي زندگي کرده و از اين رو با تنوع گياهي بيشتري براي تغذيه خود روبرو بودند.
باستان‌شناسان معتقدند اين اطلاعات نشان مي‌دهد که پستانداراني همچون زرافه، بزکوهي، گراز، اسب آبي و ديگر حيوانات در محيطي محدود زندگي کرده و هيچگاه در مسافرت‌هاي فصلي و ساليانه خود از جنوب از يک سيستم رودخانه‌اي به سيستم ديگر کوچ نمي‌کردند.
ديرينه‌شناسان اعلام کردند، تجزيه و تحليل چنين فسيل‌هايي پنجره‌هايي تازه بر گذشته اکولوژيکي زمين را براي آنها باز خواهد کرد./109
انتهای پیام/
