به گزارش ميراث آريا (chtn)اين در حالي است که حتي شکاف‌ها و ريختگي‌هاي اين ديوار عريض و طويل بازسازي نشده و هنوز در بعضي از نقاط مي‌توان به راحتي شاهد ريختگي سيمان ديوار و حتي شکستگي آجرها بود. در اين ميان آنچه مشخص و شفاف نيست، علت اهتمام و پافشاري شهرداري براي بهسازي بدنه مصلا است که با صرف هزينه‌هاي هنگفت و عموما غير قابل توجه به ثمر مي رسد.

بدون هيچ نظر کارشناسي هم مي‌توان دريافت که وجود باغچه‌ها و گلدان‌هاي پشت ديوار مصلاي تهران باعث نفوذ آب به ديوار و ريختگي در سطح بنا شده اما مسئولان شهرداري بدون توجه به اين مهم و تنها از سر رفع مسئوليت به بازسازي آن کمر همت مي‌بندند و در بازه‌هاي زمان چند ماهه به بازسازي آن مي‌پردازند.

شايد در کليت موضوع، هزينه کردن مبلغي براي رنگ آميزي و احيانا بازسازي ديوارهاي مصلا، چندان قابل اعتنا نباشد. شايد اصلا مهم نباشد که چندين کارگر با چندين سطل رنگ و شايد هم اسپري آن به جان ديوار چندين هزار متر مربعي افتاده باشند و يک روزه نماي آن را بازسازي کرده باشند، اما سوال اينجاست که آيا اين هزينه نمي‌توانست در شرايط و محل‌هاي مناسب‌تري هزينه مي‌شد؟ به ياد داشته باشيم که اصلاح الگوي مصرف تنها به معناي برداشتن گام‌هاي بزرگ براي فعاليت‌هاي کلان اين مملکت و اين شهر نيست، گاهي مسيرهاي طولاني با اولين و کوچکترين گام‌ها آغاز مي‌شود./100

انتهای پیام/

کد خبر 1388012925