وي در زمينه تقويت مناسبات روحانيت و نسل جوان، منبر و خطابه را مفيد دانست و گفت: تبليغ چهره به چهره به عنوان راه و رسم پيامبران، مهمترين عامل در اين زمينه است.لازم است روحانيت زمينه‌هايي را فراهم آورند که جوانان در برخورد با آنها احساس راحتي کنند و جوانان به اين اعتقاد برسند که روحاني، حرف هايشان را مي‌شنود و توانايي پاسخگويي به مشکلات ديني و فرهنگي آنان رادارد.
عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم مهم ترين پيامد پيوند روحانيت و نسل جوان را بيمه اين نسل از خطرات فرهنگي، فکري و اخلاقي برشمرد و افزود: تجربه 50 سال اخير گوياي اين نکته است که هر گاه فعاليت هاي تشکلي با يک روحاني اصيل حوزوي گره خورد، آن تشکل از فراز و نشيب هاي مسير جان سالم به در برده است و در مواردي که يک غير روحاني يا روحاني درس نخوانده و غيرحوزوي جلودار تشکلي بوده، دچار آسيب و آفت هاي فراوان شده است.
وي بدبيني متقابل ميان نسل جوان و روحانيت را از آسيب هاي تعامل اين دو قشر عنوان تصريح کرد: اين امر موجب گسست رابطه بين روحانيت و نسل جوان مي‌شود،کاري که رژيم قبل به شدت پيگير آن بود و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، مهاجمان فرهنگي دوباره تلاششان را براي گسست اين رابطه از سر گرفتند و با تمام قوا تبليغات گسترده‌اي را عليه روحانيت به راه انداختند.
حجت الاسلام خاتمي اکرام شخصيت جوان، چشم فروبستن بر لغزشهاي جزئي و ميدان دادن به آنان در عرصه‌هاي مختلف فرهنگي را راه حل‌هايي براي بسط و گسترش تعامل ميان روحانيت و نسل جوان دانست و افزود: بايد بستري فراهم شود تا نسل جوان اجازه داشته باشد، حرف خود را بزند، سيره و سنت نبوي گوياترين الگو در راستاي نحوه گسترش تعاملات ميان روحانيت و نسل جوان است.
وي در پايان کم محتوايي و بعضا بي‌مايگي در عرصه بيان معارف اسلام از سوي روحانيت را از ديگر آسيب هاي مطرح شده از سوي نسل جوان برشمرد و تاکيد کرد: اين امر از اقبال نسل جوان به روحانيت مي‌کاهد.بنابراين يک روحاني علاوه بر داشتن خلق و خوي طلبگي بايد در عرصه علمي، تبيين معارف ديني و تحليلهاي سياسي از توانايي کافي برخوردار باشد.نسل جوان از روحاني و طلبه‌اي استقبال مي‌کند که بتواند معارف ديني را در اسلوبي جذاب براي او تبيين کند. /100
انتهای پیام/