مشايي در ادامه افزود: انسان ناچار است با طبيعت زندگي کند اما اين تمام حقيقت نيست چرا که زندگي انسان در چارچوب طبيعت تعريف شده است ، بنابراين لازم است تمام ظرفيتهاي طبيعت را شناسايي و معرفي کنيم چرا که بستر طبيعت گردي عميق و گسترده است.
وي خاطرنشان کرد: هر قدر زندگي انسان بدون ملاحظه ضرورتهاي طبيعي تعريف شود و انسان از طبيعت فاصله بگيرد اين موضوع موجب تعليق انسان از زندگي ميشود.
وي تصريح کرد:انسان در زندگي خود بايد از ظرفيتهاي طبيعي استفاده کند و هر چقدر از اين ظرفيتها کم استفاده کنيم از حيات کاسته و به مرگ نزديک ميشويم.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايعدستي و گردشگري افزود: کيفيت زندگي انسان احساس برخورداري از مواهب طبيعي است.
وي خاطرنشان کرد:طبيعت يک مفهوم وسيع است و وظيفه کارشناسان بايد اين باشد که با شناخت طبيعت امکان گره زدن زندگي انسان و طبيعت را فراهم آورند و دقايق و ظرائف طبيعت را به انسان معرفي کنند.
معاون رئيس جمهور با بيان اينکه در بستر طبيعت سياست در جايگاه درست خود مينشيند و فرهنگ واقعيت هاي خود را نشان ميدهد ،افزود: گردشگري فرهنگي نيز بدون گردشگري طبيعي مفهوم ندارد چراکه حتي خلقيات انساني نيز تحت تاثير طبيعت شکل ميگيرد و بخش اعظم جغرافياي انساني محصول جغرافياي طبيعي است.
مشايي با بيان اينکه ما در اين حوزه به دنبال ظرفيتسازيهاي عملي هستيم تا فرصتي را براي انسان فراهم آوريم که با طبيعت مانوس شود، يادآور شد: لازم است بازگشت انسان به طبيعت را تعريف و زمينه مواجه آنها با طبيعت را فراهم آوريم.
مشايي خاطرنشان کرد: جدا کردن انسان از طبيعت به عنوان محافظت از آثار تاريخي بزرگترين خطايي است که ميتواند اتفاق افتد و انسان بايد خود به اين باور برسد که لازم است طبيعت و آثار تاريخي در کنار هم بمانند.
وي افزود: اساسا حفاظت از طبيعت اگر همراه با بهرهبرداري انسان نباشد منطقي نيست و بايد ارتباط انسان با طبيعت همواره برقرار شود./115
انتهای پیام/