به گزراش ميراث آريا (chtn) کارشناس ارشد برنامه ريزي شهرومنطقه اي با بيان اين مطلب افزود: درسده هاي نخست پس از ورود اعراب و سکونت آنها درنواحي اطراف شارستان ساساني شهر ، قم با توسعه درطول سه قرن به يکي از شهرهاي عمده سرزمين ايران تبديل شد.

عليرضا احسانفردرادامه‌خاطرنشان کرد:دراين دوران با شکل‌گيري تدريجي محلات و درنهايت ساختار شهر، مرکزيتي براي شهر تعريف شد که امروزه در محلات ميدان کهنه و مسجد جمعه (جامع) قرار گرفته است.

وي با اشاره به اين که شايد اکنون مجموعه به هم پيوسته ميدان کهن و مسجد جمعه قديم به جز تعدادي بناي رو به ويراني و مخدوش، توشه‌اي ازگذشته شهررابه همراه نداشته باشداظهار داشت: درهرصورت ،مي توان اين رخداد را ره آورد ساليان متمادي تغييرو دگرگوني درکارهاي اين ناحيه از شهردانست.

احسانفر با بيان‌اين که ميدان کهنه و ميدان اصلي امارت‌نشين شهردرسده هاي نخست پيش ازاسلام تا دوره بوئيان بوده تصريح کرد: اين آثار به وسيله چند عنصرشاخص کارکردي کالبدي دربرگرفته مي شده اند.

به گفته اين کارشناس ارشد برنامه ريزي شهرومنطقه اي؛ تابه امروزهم مي توان دراتصال با اين ميدان، بازار کهنه و نيزدر سويي ديگرمجموعه مسجد جمعه و مدرسه جهانگيرخان را به عنوان ديگر اجزاي سازنده اين مجموعه يافت که نشان پررنگي از ديروز را بر دوش دارند.

احسانفر اضافه کرد: پس از آن که مسير توسعه قم به سمت مجموعه آستانه کشيده شد اين مجموعه و اطراف آن نتوانست به حيات پيشين خود ادامه دهد بنابراين به مرور نه تنها کارکردهاي گذشته را ازدست داد،بلکه فرسودگي و گسيختگي کالبدي، جاي خود را دراين مجموعه باز کرد.

وي بازسازي بخشي از عناصر شهري و ارتباطات کارکردي مجموعه اي که در دوره بين سده هاي سوم تا 11هجري، مرکز عملکردي شهر قم را تشکيل مي داده را امري لازم و ضوروي اعلام کرد و تاکيد کرد: اين مهم مي تواند به عنوان مبنايي براي ارائه راه حل هاي باززنده سازي بافت هاي واجد ارزش تاريخي و احياي ارتباطات پيشين بين عناصر داراي ماهيت و کالبد ارزش مند ارائه کند./118

انتهای پیام/