به گزارش ميراث آريا(chtn)، اين مسير که از شاخه‌هاي بلوط و توسکا پوشيده شده، زير لايه ضخيمي از بوته‌هاي گياهان براي به وجود آوردن سطح مناسبي از يک پياده رو قرار داشته است.

برايان پرايس، يکي از اعضاد تيم تحقيق با بيان اينکه اين مسير باستاني مدتي بر اثر پيشروي آب دريا زير پوششي گلي قرار گرفته گفت: برخلاف وضعيت آب و هوايي کنوني، اين منطقه در حدود 4000 سال پيش و در عصر برنز،‌ آب و هوايي خشک‌تر و گرم‌تر داشته و سطح آب دريا به مراتب پايين‌تر از سطح کنوني بوده است.

وي افزود:‌ ولي به احتمال زياد اين مسير چوبي در محيطي مرطوب و باتلاقي ساخته شده است و از آنجايي که به دليل جزر و مد دريايي تا حدودي فرسايش پيدا کرده نمي‌توان به خوبي فهميد که آيا اين مسير براي جلوگيري از نفوذ آب ساخته شده يا براي پوشاندن حفره‌هاي موجود روي سطح زمين .

پرايس در ادامه اذعان داشت: با اين وجود و برخلاف مکان‌هاي تذفيني همچون، تپه‌ها،‌ سنگ‌قبرها و غيره هيچ نشاني از وجود سکونتگاه در اين منطقه يافت نشده است و به نظر مي‌رسد متعلق به کوچ‌نشيناني باشد که برعليه ساختار سکونتي ثابت مبارزه مي‌کردند./109

انتهای پیام/