جميله پور قاسم ادامه داد: اين بنا در 3 دوره مختلف، دوره اي که بنا کاربري مسکوني داشته ،دورهاي که بنا به مدرسه تبديل شده است چرا که سازه بنا براي تحمل اين بار زنده طراحي نشده بود و دوره اي که بنا متروکه بوده و فضاي حياط آن به دليل رشد بي رويه گياهان به جنگل و به دليل تجمع آب هاي جوي ونرولات به مرداب تبديل شده بود، بيشترين آسيب را ديده است.
وي همچنين خاطرنشان کرد: ساختمان با همه اين آسيب ها در سال 81 توسط مديريت ميراث فرهنگي وقت خريداري و به تملک سازمان درآمد.
اين کارشناس مرمت و باستان شناسي تصريح کرد: در حين مرمت هاي انجام شده و بعد از پيشرفت مطالعات و گمانه زني ها لازمه و حذف الحاقات براي سبک کردن سازه به اين نتيجه رسيديم که ساختار بنا نياز به مقاوم سازي دارد.
پورقاسم افزود: بعد از انجام مطالعات اوليه و تاييد آزمايشگاه مکانيک خاک و تصويب طرح در کميته فني استان و سازمان مرکزي در ارديبهشت ماه سال 88 استحکام بخشي پي بنا به منظور مقاوم سازي بستر اثر توسط شرکت فرايستا پي در دستور کار قرار گرفت.
وي يادآور شد: کاربري اين اثر، بنا به نياز سازمان و کمبود فضا به عنوان ساختمان اداري در نظر گرفته شده است.
کاربري اصلي بنا مدرسه تقوي در ابتدا مسکوني بوده و در اوايل دوره پهلوي با شکل گيري مدارس به شيوه نوين به دليل داشتن 16 اتاق در دوطبقه با بازشوهاي شمالي جنوبي و دو حياط بزرگ که به دو مرکز محله اصلي شهر ار تباط داشته به مدرسه تبديل شده است و هم اکنون به عنوان قديمي ترين مدرسه دخترانه شهر گرگان حائز اهميت است. /106
انتهای پیام/