به گفته باستانشناسان اگر چه آثار چهار دوره سکونتي مهم در طي قرنهاي متمادي در اين حفاريها به دست آمده اما نتيجه اين حفاريها گوياي آن است که سنگ بناي يادبود به دست آمده تاريخي بسيار نزديکتر به زمان حال نسبت به ديگر يافتهها دارد.
قديمي ترين شاهد حضور انسان در اين منطقه به قرن دوم و سوم ميلادي مربوط است. تحقيقات باستانشناسان از اين منطقه نيز کشف حياطي سنگي است که به احتمال زياد مربوط به محوطه يک کاخ بزرگ يا يک خانه رومي است. شواهدي که در اوايل قرن سوم به دليل حمله گوتيکها نابود شد.
باستانشناسان در ادامه تحقيقات خود موفق به کشف پايههاي ساختماني ديگر در ارتفاع 20 سانتي متري حياط سنگي شدند. ساختماني که متعلق به اواخر قرن سوم يا اوايل قرن چهارم بوده، اما مدت زمان زيادي مورد استفاده قرار نگرفته بوده است.
از ديگر يافتههاي باستانشناسان وجود سکونتگاهي قديمي متعلق به ساکنان قديم بلغارستان در قرنهاي نهم و دهم ميلادي بوده است. سکونتگاهي که هنوز آثاري از اجاقها و کاشيهاي تزييني بر جاي مانده از خانهاي خود را حفظ کرده بود.
کارشناسان معتقدند اين منطقه ناشناخته پيش از اين نيز کشف شده است زيرا آثاري به جاي مانده از قرنهاي هجدهم و نوزدهم همچون سراميک در اين منطقه يافت شده است./109
انتهای پیام/