به گفته باستان‌شناسان اين زندان 22 جريبي که به نام \"محل نگهداري سربازهاي نورمن\" نيز معروف است، در طول يک دوره 10 ساله سربازان اسير شده و نيروهاي امنيتي زيادي را در خود جاي داده بود که بسياري از زندانيان آن را سربازاني از نبردهاي معروف کمپردون و ترافالگار و همچنين مستعمرات تسخير شده در اسپانيا و پرتغال تشکيل مي‌دادند.
بن رابينسون کارشناس موزه پيتربورو گفت: اين اردوگاه يکي از مناطق منحصر به فرد و نادر در اکتشافات مربوط به جنگ‌هاي ناپلئوني به شمار مي رود، زيرا مفهوم زنداني اردوگاه جنگي تا پيش از ساخت اين زندان در سال 1797 وجود نداشته است.
وي افزود: اين منطقه اولين زندان جنگي بود که شرايطي کاملاً انساني و به دور از خشونت را براي سربازان و اسراي جنگي فراهم مي‌کرد.
به عقيده مورخان اگر چه رفتارهاي زندان‌بانان با زندانيان اين اردوگاه انساني توصيف شده است اما در فاصله سال‌هاي 1800 تا 1801 بيش از 1000 نفر از زندانيان اين اردوگاه بر اثر ابتلا به بيماري جصبه جان باخته و در تاريخ 17 ساله آن نيز بيش از 1770 نفر مرده اند.
اين اردوگاه در سال 1815 پس از پيروزي ناپلئون در جنگ واترلو تخريب و با خاک يکسان شد./109
انتهای پیام/
