مجتبي کاويان در ادامه خاطرنشان کرد:در روزگاران قديم در مسير اين قناتها آسيابهايي با استفاده از نيروي آب در يک اختلاف سطحي مصنوعي به وسيله تنوره آسياب و به وسيله نيروي وزني آب کار ساخته شده است.
وي با بيان اينکه از مجموع آسيابهاي يادشده چهار آسياب به روش سنتي با کيفيت مرغوب آرد توليد ميکند تصريح کرد:البته در حال حاضر راه اندازي و احياي يک آسياب و مرمت و بازسازي دو آسياب ديگر در دستور کار قرار دارد.
به گفته اين کارشناس ارشد مرمت و احياي بناها و بافت هاي تاريخي؛ براساس گزارشهاي موجود اندودهاي پشت تنور و کفسازي اين دو آسياب از بين رفته که استحکامبخشي و پاکسازي کانالهاي پرشده آسياب در برنامههاي بعدي مرمت قرار دارد.
وي ادامه داد: گفته ميشود اين آسيابها تاريخي هزارساله دارند اما قديميترين سند مکتوب موجود يعني وقفنامه آسياب سوم مربوط به يک مدرسه علميه ميانده بشرويه نشان ميدهد که اين آسيابها مربوط به دوره افشاريه و مربوط به 300 سال پيش بوده است.
کاويان با بيان اينکه هماکنون قديمي ترين آسياب يعني آسياب چهارم در حال احيا است يادآورشد:اين آسياب که در عمق زمين واقع شده با قدرت بالاي آب و چرخش و ارتفاع تنور نسبت به ساير آسيابها توان توليد دو يا سه آسياب آرد را داراست./119
انتهای پیام/