اين ميدان از اوايل قرن نهم تا اوايل دهم هجري مرکز حکومت ايران بوده که بناهاي حکومتي، مذهبي و بناهاي آموزشي و کليسا در اطراف اين ميدان ساخته شده است.
مجموعه نصريه در داخل ميدان قرار داشته است. اين پروژه در مسير بازنمايي دوباره روند شکل‌گيري ساختار شهر تبريز در لايه‌ها و دوره‌هاي مختلف اجرا شده است.
با توجه به زلزله‌هاي متمادي و حملات بسيار دشمنان در قرون مختلف، شهر تبريز همواره در حال تخريب و بازسازي بوده به همين دليل بيشتر بناهاي دوره طلايي شهرسازي و معماري منطقه آذربايجان بعد از اسلام که بيشتر مربوط به قرن هشتم تا دهم هجري بودند در جريان اين حوادث طبيعي و جنگ از بين رفته‌اند.
اين مجموعه و ميدان قرار گرفته در آن، يکي از مهمترين شاخصه‌هاي اين دوران به شمار مي‌روند.
اقدامات انجام شده ، بازسازي فرضي بر اساس شواهد معماري است. پس از پيگيري و گمانه‌زني‌هاي لازم، بقاياي کالبد تخريب شده بناها بازيابي بازشناسي و دوباره چيني شد.
اصل مهم در اين کار، بازشناسي تمام داده‌هاي فرهنگي، حفظ و همچنين قابليت بازگشت‌پذيري عمليات آناستيلوز انجام شده بود که نتيجه آن، بازشناسي و بازنمايي عناصر مسجد و مدرسه مجموعه عمارت نصريه بوده است.
از شاخصه‌هاي اين مجموعه مي توان به دهانه عظيم گنبد بيست متري مسجد و قطر63 متري آن اشاره کرد.
به دليل دعوت سازنده بنا يعني سلطان يعقوب آقا تيون لو (صاحبان گوسفندان سفيد) از تمام معماران و هنرمندان سرزمين‌هاي مختلف براي اجراي پروژه، اين بنا از تنوع بسيار بالاي تزئينات وابسته به معماري برخوردار است که خود ظرفيت بالايي براي بازسازي تصويري مجموعه ارائه داد./119
انتهای پیام/
