مهدي مداحي گيوي در ادامه خاطرنشان کرد: چگونگي حفاظت از بقاياي به جاي مانده در محوطه‌هاي کاوش يکي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي ذهني حفاظت‌گران و نيز باستان‌شناسان به شمار مي‌رود.
وي فصلي بودن فعاليت‌هاي باستان‌شناسي، عدم تخصيص اعتبار حفاظتي و ... را از عوامل شتاب فرسايش و تخريب بيشتر محوطه‌هاي کاوش اعلام کرد.
به گفته اين کارشناس ارشد مرمت آثار تاريخي؛ در پايان مقاله نيز با ارائه راهکارهاي پيشگيرانه و در قالب توصيه‌نامه به سياست‌گذاري و نحوه برخورد حفاظتي با بقاياي معماري در محوطه‌هاي کاوش پرداخته شده است./119
انتهای پیام/
