مجسمه شاپور ساساني در فاصله 6 کيلومتري شهر بيشاپور کازرون و با گذر از کنار نقش برجسته‌هاي تنگ چوگان در ارتفاعات صعب‌العبور نزديک تنگ چوگان و در دهانه يک غار طبيعي موسوم به غار شاپور قرار دارد که جو رطوبت و نوع سنگ‌هاي غار باعث ريزش آب داراي املاح از سقف غار به کف شده است که اين امر موجب تشکيل استالاگتيت و استالاگميت و در نتيجه شکل گيري يک ستون قطور آهکي در دهانه غار شده است.
هنرمند ساساني با مشاهده اين ستون آن را براي نمايش هنر خود مناسب ديده و اين مجسمه راکه در نوع خود بزرگترين مجسمه دوران تاريخي ايران است به بهترين نحو ممکن حجاري کرده است.
ارتفاع اين مجسمه بيش از 7 متر و عرض شانه‌هاي آن به 2 متر مي رسد، گوي بالاي تاج در سقف حجاري شده و سر و گردن مجسمه در کمال استواري ساخته شده و تاج اختصاصي شاپور را بر سر دارد. حالت چهره شاپور بيانگر آرامش، اراده محکم، دليري و شجاعت و نگاه خود را به يک نقطه نامعلوم دوخته است. يک دست خود را بر قبضه شمشير و دست ديگر را به کمر زده است و بدين وسيله اقتدار خود را بيان مي دارد.
در اين مجسمه، شاه لباسي ظريف با چين‌هاي متعددي که تا روي شلوار ادامه پيدا مي‌کند بر تن دارد و کمربندي دور کمر را پوشش داده است . چهره داراي ريش به همراه سبيل است و موها از دو طرف صورت بيرون ريخته و موها و ريش داراي حلقه‌هاي متعددي هستند.
ريش در انتهاي چانه از يک حلقه عبور مي کند و گردبندي از مرواريد درشت گردن را زينت مي بخشد و تاج داراي کنگره‌هاي متعددي است که از پشت آن روبان‌هايي تا اواسط کمر آويزان شده است.
در گذشته اين مجسمه بر اثر عوامل طبيعي ( احتمالاً زلزله) از جاي اصلي خود فرو افتاده و بخش‌هايي از آن شکسته و از بين رفته است.
ارتش در سال 1336 اين مجسمه را بر پا و به وسيله بتون مسلح در جاي خود نصب کرد که اين امر هر چند به حالت کلي مجسمه لطمه زد ولي آن را از تخريب بيشتر در اثر افتادگي بر روي زمين حفظ کرد و کتيبه اي به ياد بود اين اقدام بر روي ديوار غار شاپور ايجاد شد.
در همان زمان بخش‌هايي از بدنه غار تراشيده و آماده سازي شده بود که هيچ وقت عملياتي نشد. شناخت بيشتر اين غار نيازمند مطالعات باستان شناسي دقيق است. دسترسي به قسمت هاي داخلي غار به دليل تاريکي، وجود دهليزها و دالانها، پرتگاهها و حوضچه‌هاي آب بدون استفاده از تجهيزات مناسب امکان پذير نيست./118
انتهای پیام/
