وي با بيان اين که نهادينه کردن پرداخت عوارض در بلندمدت ميتواند وابستگي مديريت شهري را به درآمدهاي ناشي از ساخت و ساز کم کند، گفت: با اقدامات انجام شده در سالهاي اخير، امسال 23 درصد از درآمدهاي شهرداري از پرداخت عوارض توسط شهروندان تامين شده است.
وي خاطر نشان کرد: عمده درآمدهاي شهرداري کلانشهرها از ساخت و ساز است که با تدوين طرح درآمدهاي پايدار و تصويب آن توسط شوراي اسلامي شهر تهران، سالانه پنج درصد از اتکاي شهرداري به درآمدهاي ناشي از ساخت و ساز کاهش مييابد.
معاون شهردار تهران با بيان اين که کمکهاي دولت به شهرداري صرفا در حوزه حمل و نقل است، تصريح کرد: اين کمکها نيز فقط هفت تا 10 درصد بودجه شهرداري را تشکيل ميدهد، در حالي که رقم آن در دنيا بيش از 25 درصد است.
پورزرندي با اشاره به اين که حق مردم است تا از نحوه هزينهکرد عوارض مطلع شوند، افزود: شفافيت مالي و پاسخگويي به شهروندان تهراني از مهمترين برنامههاي شهرداري است که در اين راستا گزارشهاي مالي به صورت ماهانه در سايت شهرداري در اختيار شهروندان قرار ميگيرد.
پورزرندي در حالي اين سخنان را مطرح مي کند که شهرداري هزينه هاي بسياري را در برخي از پروژه ها که اکثر آنها درزماني بيشتر از آنچه اعلام مي شوند به پايان مي رساند وبرخي هم نيمه کاره مي ماند که خود اين مساله موجب هدر رفت بودجه به دليل عملکرد ضعيف وعدم برنامه ريزي مناسب شهرداري است .
اين مساله علاوه بر اين که باعث کسري بودجه مي شود همچنين دليلي مي شود که شهرداري نتواند به باقي وظايف محوله بپردازد ومجبور مي شود براي کسري بودجه از راه هاي ديگر و براي توجيه عدم توانائي به عوامل ديگر متوسل شود.
در همين حال ادعاي پورزندي از باب ديگري نيز قابل نقد است وآن اين است :امسال در کل کشور با کاهش شديد ساخت وساز مواجه بوديم وگزارش هايي که در اين خصوص از سوي مراجع ذي صلاح منتشر شده است قابل دسترسي وبررسي است .پس صبيعي است که شهرداري که يکي از محل هاي عمده در آمدش از طريق عوارض ساخت وساز است با کاهشي چشمگير روبرو شود وبه نظر مي رسد که اين مساله ارتباطي با کاهش سطح اتکاي شهرداري به درآمدهاي ساخت وساز ندارد .
از سوي ديگر به نظر مي رسد که سخنان وي در حالي بيان شده است که شهرداري مي خواهد از فضاي به وجود آمده يا همان فضائي که خود در به وجود آمدن يا هدايت آن به سمت کاهش اتکا نقشي نداشته است بيشترين بهره تبليغاتي را ببرد واز اين فضا به نفع خود استفاده کند وکاستي هايش در ديگر موارد را با چرخش تبليغي روي اين گونه مباحث بر طرف کند.
در ههمين حال اگر به عملکرد چند سال گذشته شهرداري نگاهي بياندازيم مشاهده خواهيم کرد که تنها در سال جاري که شاهد رکود در ساخت وساز بوديم شهرداري به فکر کاهش اتکا درآمدي به عوارض ساخت وساز افتاده است ومشخص نيست که اگر سال آينده با رونق بازار ساخت وساز روبرو باشيم آيا اين رويه باز هم ادامه خواهد داشت يا خير؟
در پايان اين پرسش را نيز مي توان مطرح کرد که شهرداري اين افزايش در آمد را با چه قيمتي مي خواهد به دست بياورد .آيا اين افزايش فشاري مضاعف بر همان مردمي که شهرداري مدعي حمايت از آنان است ،نيست؟!؟
100
انتهای پیام/