جناب آقاي مقدم
مديرمسؤول محترم روزنامه جام جم
با سلام و احترام
پيرو درج خبري با عنوان « آيا روابط قطع مي شود؟» مورخ 30 دي ماه 1388 در صفحه آخر آن روزنامه، مقتضي است وفق قانون مطبوعات، نسبت به انتشار جوابيه ذيل در اسرع وقت و بي کم و کاست، اقدام لازم را به عمل آوريد. جا دارد تا به مدير مسؤول محترم آن رسانه تأکيد کنيم که سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري، با توجه به درج کامل و آزاد مطلب مورد نظر در آن رسانه، تغيير و حذف حتي اندکي از اين جوابيه را نيز پذيرا نبوده و در صورت هر گونه جرح و تعديل در متن حاضر، تا زمان حصول نتيجه مطلوب، موضوع را از طرق قانوني پيگيري خواهد کرد:
منافع و غرور ملي، نقطه ثقل و محوري استوار در تمام کشورهاي دنيا محسوب مي شود که حتي در بدترين شرايط، رسانه‌اي يک کشور قوياً مانع خدشه دار شدن آن مي شوند.در واقع، هر جا بحث غرور و منافع ملي مطرح است، رسانه‌هاي آن کشور، فارغ از هر گونه تفاوتي، قاطعانه و به شکلي متحد، به دفاع از هويت وطن خود مي پردازند. پيدايي و بسط عبارت «خليج هميشه فارس» از زمره آن موارد بود که فراتر از هر گرايشي، تمام مردم، مسؤولان و رسانه هاي کشور را همواره وادار به واکنش کرده و مي کند؛ اما زماني که اغراض شخصي و سياسي با منافع و غرور ملي تلاقي پيدا مي کند، شکل برخورد يک رسانه دچار تغيير شده و از مسير صلاح و ثواب به کژراهه کشيده مي شود.
با ذکر اين مقدمه، بد نيست به جهت گيري نادرست و البته مسبوق به سابقه روزنامه جام جم کشورمان! در برخورد با يک موضوع ملي ديگر پرداخته شود:
1 - موضوع نمايش منشور کوروش به عنوان اثري هويتي، ملي و تاريخي که به قول روزنامه جام جم کشورمان!، رسانه هاي داخلي همچنان بايد براي حتي استفاده از تصوير آن نيز به سايت موزه لندن مراجعه کنند، از جمله اقداماتي است که از مدت ها قبل در دستور کار سازمان ميراث فرهنگي قرار دارد.
ذکر اين نکته ضروري است که سازمان ميراث فرهنگي در قبال چنين اقدامي مي توانست دو سياست را به کار گيرد: سياست اول آن که شايد سازمان ميراث فرهنگي مي توانست همچون گذشته اصلاً هيچ اقدامي براي نمايش اين اثر در کشور به عمل نياورد و چنين موضوعي را بر سر زبان ها نيندازد؛ ولي سياست دوم مي توانست آن باشد که سازمان ميراث فرهنگي از زمان رايزني ها براي بازگشت اين اثر نفيس به کشور، هيچ خبر و اطلاعاتي به رسانه هاي داخلي تا زمان ورود اين اثر به ايران نمي داد؛ اما به واقع حيرت انگيز است که گويي اطلاع رساني سازمان ميراث فرهنگي از کم و کيف تلاش ها و پيگيري ها براي نمايش اين اثر ملي و غرور آفرين، به علت غرض هاي شخصي و سياسي و نه از سر دلسوزي ملي، به بهانه اي ديگر براي تخريب اين سازمان و دولت خدمتگزار تبديل شده است!
2- باور و انتظار سازمان ميراث فرهنگي از روزنامه جام جم کشورمان! اين بود که اين روزنامه لااقل در مورد اخير، جهت منافع ملي و منافع شخصي و سياسي را اشتباه نگيرد، اما اين بار نيز چنين نشد؛ چرا که روزنامه جام جم در جريان خبر کشف بقايايي از ارتش کمبوجيه نيز جلوتر از کشور مصر در مقابل مسؤولان سازمان ميراث فرهنگي ايران موضع گرفت که اين موضوع صحت ندارد و از پيگيري آن دست برداريد! جالب آن که روزنامه جام جم کشورمان! بار ديگر به جاي مورد سؤال قرار دادن طرف انگليسي و فشار به ايشان براي ارايه توضيحات لازم، باز هم آدرس را اشتباهي رفته و سازمان ميراث فرهنگي ايران را مورد خطاب قرار داده است! براي مخاطبان و مسؤولان هنوز مشخص نيست که علت حرکت خلاف منافع ملي از سوي گردانندگان روزنامه جام جم کشورمان! چيست و چرا اين روزنامه همواره و جايي که پاي يک کشور بيگانه به ميان مي آيد، نوک قلم و پرسش گري خود را به سمت کشور و منافع ملي مي گرداند؟!!
3 – در سه بند نخست، دوم و چهارم مطلب منتشره از سوي روزنامه جام جم کشورمان! که گويي سازمان ميراث فرهنگي ايران را مسؤول تعويق نمايش منشور کوروش در کشور مي داند! نويسنده تعمداً تلاش کرده تا باز هم با آدرس دهي انحرافي و غلط، اين پرسش را مطرح کند که چرا اين سازمان، فعاليت هاي خود را با کشور انگلستان به حالت تعليق در نمي آورد. در پاسخ به اين موارد بايد نکاتي بديهي خاطر نشان شود:
* نخست آن که، موضع سازمان ميراث فرهنگي ايران با اتکاي به عزت و غرور ملي همچون گذشته پابرجا بوده و تغيير نکرده است؛
* دوم آن که، تصميم گيري در خصوص مسائل کلان کشور، امري کاملاً متفاوت از نگاه هيجان زده، احساسي و ژورناليستي به مسائل است. از اين رو، سياست هاي کلان کشور را نمي توان با هيجانات زودگذر و احساسي آن روزنامه يکسان انگاشت و تصميم در اين خصوص را بايد به عهده مسؤولان امر در حوزه هاي مختلف گذاشت.
* سوم آن که، جا دارد روزنامه جام جم کشورمان! به جاي تلاش انحرافي و ژورناليستي براي تحريک افکار عمومي، به ما و مخاطبان خود اين پاسخ را بدهد که به راستي ايشان تا کنون چند گزارش و خبر در گفت و گو با طرف انگليسي براي فشار به پاسخ گويي ايشان منتشر کرده اند؟
* چهارم آن که روزنامه جام جم کشورمان! به جاي ايستادن بيرون گود و ارايه رهنمود به سازمان ميراث فرهنگي ايران، چرا خود وارد عمل نمي شود و با يک حرکت جدي و فراگير و انجام اقدامات ابتکاري، رسانه ها و ساير ابزار و امکانات موجود را براي تحقق نمايش اين اثر ملي بسيج نمي کند؟!
4 – همانطور که پيش از اين نيز اعلام شد، سازمان ميراث فرهنگي از ابتداي امر، موضوع پيگيري براي نمايش منشور کوروش را به صورت عمومي اطلاع رساني کرد تا به اين ترتيب، گذشته از قرار گرفتن افکار عمومي در جريان امر، امکان استفاده از ظرفيت هاي رسانه اي و عمومي کشورمان نيز در فشار به طرف انگليسي براي اين اقدام فراهم شود؛ اما گويي روزنامه جام جم کشورمان! همچون گذشته، خط مشي مهمتري از منافع ملي را در اين خصوص در دستور کار دارد. پاسخ گويي در خصوص چرايي و چگونگي اين امر نيز به عهده ايشان است.
5 – در پايان، نکته جالبي که نويسنده روزنامه جام جم کشورمان! تلاش کرده تا آن را مسأله دار جلوه دهد!، طرح اين پرسش ناپخته و از سر بي تجربگي بوده که سازمان ميراث فرهنگي کشورمان پاسخ دهد که در 5 سال گذشته چه آثار گرانبهايي از گنجينه کشور در انگليس و ساير کشورهاي اروپايي به نمايش درآمده است!؟ جهت اطلاع نويسنده و گردانندگان روزنامه جام جم کشورمان! گذشته از آن که اين موضوع هيچ ارتباطي با پيگيري نمايش منشور کوروش در ايران ندارد، بايد خاطر نشان کنيم که سازمان ميراث فرهنگي در جهت اجراي مأموريت هاي سازماني خود از تمام ظرفيت هاي موجود براي نمايش عظمت، تاريخ و فرهنگ ايران از يک سو و جلب گردشگر و پاک کردن ذهنيت سازي هاي سياه و غلط از کشورمان از سوي ديگر استفاده کرده و خواهد کرد؛ کاري که شايد جا داشت روزنامه جام جم کشورمان! نيز در اين راستا نقش و مسؤوليتي هر چند کوچک را بر عهده مي گرفت.
از اين رو، چنين اقدامي نه تنها به تصور و رويه نادرست به کار گرفته شده از سوي روزنامه جام جم کشورمان!، جرم و خطا نيست، بلکه عين تقويت و دفاع از غرور و منافع ملي است که گويي متأسفانه گردانندگان اين روزنامه درک صحيحي از اين موضوع ندارند./106
انتهای پیام/
