مهدي خشوعي در گفتگو با ميراث آريا(chtn)، با بيان اين مطلب گفت: سفال‌هاي امروزي از نظر بدنه و ساخت با سفال‌هاي گذشته تفاوت دارد.

اين هنرمند سفالگر افزود: در گذشته بيشتر هنرمندان به توليد ظروفي از قبيل پارچ، ليوان و کاسه مي‌پرداختند ولي امروز آثار تزئيني خريداران بيشتري دارد.

اين صنعتگر لالجيني با اشاره به اينکه بيش از 30 سال در صنعت سفالگري تجربه دارد، تصريح کرد: اين کار را به صوروت موروثي از والدينم آموخته‌ام.

وي با تأکيد بر اينکه توليد ظروف سفالي لعابي هزينه بيشتري دارد، افزود: همين امر موجب شده خريداران که همواره به دنبال کالاهايي ارزان‌تر هستند، بازار را به سوي محصولات سفالي بدون لعاب جهت‌دهي کنند.

به گفته وي هميشه خريداران هستند که راه و روش‌هاي توليد را براي سفالگران مشخص مي‌کنند و در واقع اين افراد هستند که طرح‌ها و کاربردها را تغيير مي‌دهند.

خشوعي که سابقه حضور در نمايشگاه‌هاي خارجي بسياري دارد، ادامه داد: بازديدکنندگان همواره استقبال خوبي از سفال لالجين در نمايشگاه‌هاي خارجي داشته‌اند ولي ضعف در تبليغات در اين نمايشگاه‌ها به طور کامل مشهود است.

وي لالجين را پايتخت سفال ايران دانست و يادآور شد: بخش عمده‌اي از محصولات را به آلمان، ايتاليا و کانادا صادر مي‌کنم.

اين صنعتگر در پايان خاطرنشان کرد: صادرات محصولاتي که جنبه هنري و موزه‌اي دارند، بيشتر به صورت چمداني انجام مي‌شود.

112/

انتهای پیام/