قديمي‌ترين دوره زمين‌شناسي ابيانه شناسايي شد

مدير پايگاه روستاي تاريخي ابيانه در گفتگو با ميراث آريا(chtn)ضمن بيان اين مطلب افزود:در کتاب پژوهشي\"ابيانه کهن روستاي سرخ\" به بررسي ويژگي‌هاي جغرافيايي_زمين‌شناسي منطقه پرداخته شده است.

مجيد نوري در ادامه خاطرنشان کرد: اين پژوهش نشان مي‌دهد که قديمي‌ترين تشکيلات زمين‌شناسي در اين منطقه مربوط به دوره \"پرکامبرين\" است که بر روي اين تشکيلات دوره‌هاي پالئوزوئيک و پليوستوسن و آبرفت‌هاي قديمي قرار گرفته است.

وي با بيان اينکه سنگ‌هاي آتشفشاني موجود نيز مربوط به دوره‌هاي اول و سوم زمين‌شناسي هستند افزود: در دره \"برزرور\"سه سطح تراسي مربوط به اواخر دوره هولوسن ديده مي‌شود. همچنين به دليل شرايط آب و هوايي خشک و نيمه خشک منطقه، فرايندهاي فرسايش مکانيکي بيش از فرسايش شيميايي مؤثر هستند.

اين کارشناس اضافه کرد: در اين روند عام‌ترين ويژگي ژئومورفولوژيکي ناشي از هوازدگي فيزيکي است که آن عامل به ويژه در ارتفاعات پنجه‌علي کاملاً هويداست.

به گفته اين مقام مسئول در پايگاه ابيانه؛ همچنين در اين پژوهش علاوه بر توصيف طبيعت پيرامون ابيانه شرح غار\"پري‌هل\" واقع در ارتفاعات جنوب غربي ابيانه به عنوان غار طبيعي زيبا با نوع پوششي \"استالاگميتي\" نيز آمده است.

وي در ادامه گفت: در بخش ديگري از اين پژوهش به بحث تاريخي روستا و ويژگي‌هاي معماري بناهاي شاخص از جمله آتشکده‌ ساساني هارپاک، مسجد جامع مربوط به دوره سلجوقي، مسجد حاجتگاه مربوط به دوره صفوي، زيارتگاه قاجاري هينزا ، و ... پرداخته شده است.

نوري از ديگر موارد شرح شده در اين مجموعه به پژوهش پيرامون خط نوشته‌هاي زير تخته پوش‌هاي سقف مساجد پرزله، حاجت‌گاه،‌ پخونگاه حاوي آيات قرآني و سخن بزرگان، روايات و احاديث، شرح وقايع تاريخي، تاريخ مرمت بناها و ... اشاره کرد و گفت: اين بناها بيانگر فرهنگ وقايع‌نگاري توسط ابيانه‌اي‌ها در زير پوشش اماکن مذهبي، تاريخي و نيز برخي از بناهاي مسکوني گذشته است.

خاطرنشان مي‌شود: مجيد نوري نويسنده و پژوهشگر کتاب پژوهشي \"ابيانه کهن روستاي سرخ\" است./119

انتهای پیام/

کد خبر 1389012954