داستان حلقه‌هاي آبي شوشتر بازخواني شد

به گزارش ميراث آريا(chtn) به نقل از روابط عمومي کارگاه فهم معماري ايران؛ عصر روز سه‌شنبه 31 فروردين ماه، نشستي با عنوان \"داستان حلقه‌هاي آبي شوشتر\" برگزار شد.

در اين نشست ابتدا عادل فرهنگي به بيان پيشينه‌ تاريخي و زمين‌شناسي شهر شوشتر پرداخت و دو نظريه پيدايش پل‌بند گرگر، اعم از دست‌کند يا نبودن آن را مطرح کرد. سپس وجود تعداد بسيار آسياها در شوشتر را مربوط به پيوند مردم شهر با کوچنده‌ها دانست.

پس از آن فرهاد نظري دبير نشست گفت: بسياري از مورخان، شوشتر را دره‌التاج سرزمين کهن و پهناور ايران معرفي کرده‌اند. شوشتر حرف‌هاي زيادي درباره‌ تاريخ فرهنگ، تاريخ صنعت دارد به همين دليل براي ما که رو به صنعتي شدن مي‌رويم فوق‌العاده حائز اهميت است.

پرويز رجبي نيز گفت: شرکت کنندگان از ديدن مسجد جامع شوشتر که شايد بتوان آن را دروازه‌ معماري ايران بر روي غرب و يکي از منشاءهاي سبک گوتيک دانست حيرت زده خواهند شد.

وي همچنين درباره‌ نقش آب و قنات‌ها در ايران و به طور ويژه درشوشتر صحبت کرد.

مهدي رهبر نيز درباره‌ سابقه‌ زيست در حوزه‌ شوشتر گفت: من در سال 1365به وسيله‌ مرکز باستان‌شناسي اطلاع يافتم که داخل زميني در جنوب شوشتر حفره‌اي پيدا شده که در آن آثار باستاني هست. در آنجا يک آرامگاه بسيار جالب پيدا کرديم. مطالعاتي انجام داديم و به پايتخت دوره‌ اليمايي برخوردکرديم.

وي ادامه داد: آرامگاه‌هايي بسيار مجلل و زيبا پيدا کرديم. ولي اکنون فقط عکس‌هايي از اين آرامگاه‌ها باقي مانده و آثار به وسيله‌ قاچاقچيان غارت شده‌اند. در جنوب شوشترجايي به نام باغ خرم محوطه‌اي به طول 700 متر و عرض 800 ديوارهاي قطورخشتي به قطر 500 متر است که ما فکر مي‌کنيم پايگاه نظامي دوره‌ اليمايي بوده است.

رهبر در پايان گفت: اميد است بتوان هويت اين شهر باستاني که پايتخت اليمايي‌ها بوده را بازيابي کرد./118


انتهای پیام/

کد خبر 1389020524