به گزارش ميراث آرياchtn) )به نقل از روابط عمومي اداره کل ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري استان تهران؛ معاون حفظ و احياي ميراث فرهنگي استان با بيان اين مطلب اظهار داشت: اين بنا که داراي قدمتي نزديک به يک قرن است نمونه مناسبي از يک خانه ايراني ساده از اواخر دوران قاجار است.

قدير افروند افزود:‌ سر در ورودي بنا که نقش‌مايه دوره قاجار در آن به چشم مي‌خورد به همان شکل اوليه باقي است و تنوع مصالح به کار رفته در داخل بنا، بيانگر احتمال دو دوره ساخت و ساز يعني معماري دوران قاجار و پس از آن است.

معاون ميراث فرهنگي استان تهران با بيان اينکه اين خانه تاريخي با حدود 500 متر زير بنا داراي ايواني با دو ستون،‌ بين دو ستون پله‌اي سرتاسري، فضاي اصلي اين خانه پنج‌دري و دو گوشواره جانبي است تصريح کرد: کف حياط از آجر نظامي بزرگ پوشيده شده است، طاق نماهاي شرقي ديوار حياط در طول حياط تکرار مي‌شوند؛ در قسمت غربي حياط نيز ايوان ديگري وجود داشت که به بهار خواب معروف بود، پوشش سقف‌ها همگي تير و حصير است که روي آن را کاهگل کرده و مجدداً حصير و کاهگل بر روي آن کشيده شده است.

اين مقام مسئول اظهار داشت: اين بناي تاريخي تا اوايل خرداد ماه سال 1383 به عنوان منزل مسکوني پدري شهيد دکتر چمران استفاده مي‌شد و بعد از آن به کوشش شهرداري تهران به عنوان خانه موزه شهيد دکتر چمران افتتاح شد.

به گفته مهدي چمران؛ برادر شهيد دکتر چمران در مورد تاريخچه دوره‌هاي زندگي اين بنا ؛ اين بنا را در بندي‌ها در دوره رضا شاه ساختند.

دربندي‌ها از خانواده‌هاي بزرگي بودند که در دربند ملک داشتند و رضا شاه املاک آنان را به کاخ تبديل کرد و آن‌ها مجبور ‌شدند به اين محل نقل مکان کنند و اين خانه را بسازند.

البته اين احتمال وجود دارد که دربندي‌ها اين خانه را خريده و در آن ساکن شده باشند، به هر حال ساکنان قبلي اين بنا دربندي‌ها بودند./118

انتهای پیام/