جميده چوبک در ادامه خاطرنشان کرد: همچنين با کاوشهاي انجام شده در امامزاده 18 تن گازرخان و بدست آمدن نقشه آرامگاه با طرح صليبي و معماري استاندارد همراه با کاشيکاريهاي فيروزهاي و سياه مربوط به دوره صفويه تائيدي بر جايگاه بالا و رسمي ساکنان دژ در دوره صفويه و نشانه تداوم موقعيت پادگاني و حفاظتي الموت در ارتباط با حکومت مرکزي بوده است.
اين باستانشناس اضافه کرد: همچنين در بررسيهاي انجام شده در رودبار الموت گورستانهاي بيشماري با سنگ قبرهاي دوره صفويه شناسائي شد که گوياي آباداني و فزوني جمعيت الموت در اين دوره بوده است .
وي با بيان اينکه بسياري از کوشکها و بناهاي دوره صفوي در اثر کشاورزي و خاکبرداري از بين رفتهاند افزود: تا پيش از دوره ناصرالدين شاه، شاهان در الموت املاک خالصه نداشتند، ناصرالدين شاه بخشي از دهات الموت را به اراده شخصي خود خالصه کرد و از آن زمان بين رعاياي الموت و دولت کشمکش ايجاد شد.
چوبک در پايان با اشاره به حفاريهاي غير مجاز در قلعه حسن صباح براي يافتن عتيقه و تفريح در دوران قاجار بيان داشت: زماني که خزانه شاه تهي ميشد املاک را با رعايا و محصولات آن ميفروختند./119
انتهای پیام/